Twee opvallend mooie honden met glanzende vacht en een sympathieke baas. Dick Laninga wandelt met zijn twee Rhodesian Ridgeback’s over het Westerdijkhornsterpad. Elke dag vaste prik.
Lauwersoog, daar is de liefde voor dit hondenras een kwart eeuw geleden begonnen.
‘We zaten op het strand en zagen een vrouw met een Rhodesian Ridgeback. Ze vertelde ons van alles over de hond en wij waren op slag verliefd. Dit wilden wij ook. Op de Veluwe hebben we een paar weken later een fokker bezocht. Hij liet ons eerst twee uur praten en daarna pas mochten wij zijn pups zien. De fokker wilde dat zijn honden op een goede plek terechtkwamen, bij geschikte mensen met veel ruimte’, vertelt Dick (61), in het dagelijks leven werkzaam bij LAVG Gerechtsdeurwaarders in Groningen.
En ruimte hebben Dick en zijn vriendin Anne Engelage. Ze bewonen in Westerdijkshorn een boerderij die ze begin jaren negentig volledig lieten renoveren. Daar liggen op het moment van de wandeling nog twee Pronkruggen, zoals ze ook wel genoemd worden. ‘Twee bejaarde teven van 9 en 11,5 jaar. Dit zijn reuen, van 5 en 2. We hebben wel besloten om niet opnieuw pups te nemen. We hebben namelijk onze oude hobby, het fokken van paarden, nieuw leven ingeblazen.’
Ze komen oorspronkelijk uit Zimbabwe, waar ze gefokt werden voor de drijfjacht op leeuwen en voor het bewaken van terreinen
De honden zijn volgens Dick schatten. ‘Ze zijn lief en waaks. Het blijft bij blaffen. Ook voor kinderen zijn ze ontzettend lief. Mensen zijn er meestal een beetje bang voor, maar dat komt puur door de grootte. Ze komen oorspronkelijk uit Zimbabwe, waar ze gefokt werden voor de drijfjacht op leeuwen en voor het bewaken van terreinen.’
Dick en Anne bezoeken regelmatig shows, waar de honden gemiddeld hoog scoren. Keurmeesters kennen niet zelden het predicaat U (uitstekend) toe. Maar ze gaan er vooral naartoe voor de gezelligheid. De liefde voor het hondenras is zo groot dat Anne zelfs voorzitter is van de 1200 leden tellende Rhodesian Ridgeback Club Nederland.