Met een gangetje van 3 kilometer per uur freest Kor Berghuis aardappelruggen op een perceel land bij het gehucht Nijenklooster, tussen Wehe-den Hoorn en Kloosterburen. Zijn broer Peter volgt op enige afstand met de pootmachine.
Samen vormen ze maatschap Berghuis, een bedrijf met 90 hectare grond en 27.000 kippen. Behalve aardappelen verbouwen ze suikerbieten, uien en wintertarwe.
Tot 1 januari hield Kor geregeld kantoor in de cabine
Relaxed zit de 60-jarige Kor in de cabine. ´Alles gaat automatisch en precies, via gps. Vier ruggen per keer met een lengte van 300 meter. Vlak voor de sloot geeft-ie een signaal. Vroeger was je geconcentreerd bezig en had je het aan het einde van de dag wel gehad, nu valt het reuze mee. Je kunt genieten van de omgeving. Kijk eens naar die meeuwen. Reeën lopen hier ook veel rond.´
Tot 1 januari hield Kor geregeld kantoor in de cabine. Tot de gemeentelijke herindeling was hij wethouder van De Marne, nu is hij raadslid voor het CDA van de nieuwe gemeente Het Hogeland. Hij pakt zijn mobiel. ´Kijk, zo zat ik dan. Mailtjes beantwoorden, telefoontjes plegen. Dat kan met gps.´
Het was met ingang van dit jaar wel even wennen, geeft hij toe. ´Op 2 januari was de containerramp met het vrachtschip MSC Zoe. Mensen belden mij, vooral vissers. Automatisch ging ik allerlei zaken regelen. Tot ik me realiseerde dat ik er helemaal niet meer over ging. Ik heb direct de telefoon gepakt en burgemeester Bolding gebeld.´
´Als wethouder ben je veel bezig met de voorbereiding en uitvoering van zaken. Je hebt veel contact met ambtenaren, want samen moet je het tenslotte doen. En ik houd ervan om met mensen te praten, activiteiten te bezoeken. Je gezicht laten zien, ook als waardering voor wat de inwoners organiseren. Je kunt wel altijd op het gemeentehuis zijn, daarbuiten moet je het verdienen.´
Ik wist niet of ik me happy zou voelen als wethouder in een veel grotere gemeente
´Als raadslid heb je vooral een controlerende taak. En het kost beduidend minder tijd. Ik was deeltijdwethouder, 70 procent, maar werkte 110 procent. Sinds 1 januari ben ik weer meer op de boerderij. Dat werk doe ik met alle liefde en plezier. Er is genoeg te doen, ook in de wintermaanden.´
´Het was een bewuste keuze om mij niet beschikbaar te stellen als wethouder. Ik vond het zo wel genoeg en wist niet of ik me happy zou voelen in die rol in een veel grotere gemeente´, zegt Kor, die niet alleen als boer in de voetstappen stapte van zijn vader als boer, maar ook als wethouder. ´Mijn vader, Klaas, was van 2002 tot 2006 wethouder van De Marne.´
Ik denk dat mijn kleinkinderen meer aandacht krijgen dan mijn twee dochters vroeger
Organisaties en verenigingen benaderden hem rond de jaarwisseling direct voor bestuursfuncties. Alleen met de stichting Present Noord-Groningen ging hij in zee. Daarvan is hij nu vier maanden voorzitter.
´De missie van Present, mensen naar elkaar laten omzien, spreekt mij enorm aan. Ze slaat een brug tussen mensen die iets hebben te bieden en mensen die daarmee geholpen kunnen worden zoals het opknappen van een verwilderde tuin, schoonmaken en opruimen. Present Noord-Groningen draait volledig op vrijwilligers en doet ongeveer vijftig projecten per jaar.´
´Na de hectische maanden voor de herindeling wil ik het voorlopig rustig aan doen. De boerderij vraagt aandacht en daarnaast ben ik opa van twee kleinkinderen, twee jongens, ruim 2 jaar en 5 maanden oud. Ik had nooit gedacht dat dat zo mooi zou zijn. Ik denk dat mijn kleinkinderen zelfs meer aandacht krijgen dan mijn twee dochters vroeger.´
Misschien zijn het boeren in spe. ´Mijn oudste kleinzoon bladert al in de Boerderij en bekijkt met interesse de plaatjes. Maar voor zo´n grote trekker in het echt is-ie nog bang.´
Ik vond het niks om met zo´n toeter voor de buik rond te lopen
Over plaatjes gesproken, Kor is een fervent fotograaf en plaatst vrijwel dagelijks foto´s op Facebook en Twitter. ´Ik hield nooit van foto´s maken, tot ik een smartphone aanschafte. Daarvoor heb ik misschien in mijn hele leven tien foto´s gemaakt. Ik vond het niks om met zo´n toeter voor de buik rond te lopen. Zo´n mobieltje heb je altijd bij je. Ik vind het leuk om anderen te laten zien wat ik aan het doen ben of zie. Naar mijn idee stellen met name oudere mensen dat erg op prijs.´
Kor rijdt, na even met zijn broer gesproken te hebben, naar de boerderij. Het is bijna twaalf uur. Zijn vrouw Truus, apothekersassistente van beroep, is vrij en heeft het eten klaar.