Een cafetariabezoeker, een zwevende kunstenares of eentje in kimono, Jelte fotografeert ze

Deze foto maakte Jelte in een cafetaria in Gent. ´De kleuren van het interieur waren me al opgevallen. Iedereen zat buiten vanwege het warme weer en toen ging deze meneer precies in de hoek zitten.´

Jelte Oosterhuis leest in een tuinstoel voor zijn garage een boek, toch is het de eerste zondag van mei allesbehalve warm. De fotograaf is een van de deelnemers aan ´Uit de Kunst in Usquert´.

Hij leidt de bezoekers rond langs de foto´s die aan gaaspanelen hangen. ´Die dingen zijn zeer praktisch, ik kan bij wijze van spreken binnen 5 minuten wegrijden als ik ergens een expositie heb.´

Het is de tweede editie van de kunstroute, elke eerste zondag van de maand met rond de tien deelnemende kunstenaars. ´Tot dusverre zijn er ruim twintig bezoekers geweest´, zegt Jelte, die van zijn hobby zijn beroep heeft gemaakt. ´Ik was experimenteel klinisch psycholoog. Door een reorganisatie verloor ik mijn baan en ben ik professioneel fotograaf geworden. Fotograferen heeft altijd al mijn belangstelling gehad. Toen ik kind was tekende ik al en op de hbs had ik een kameraad die een camera en doka had. Ik denk dat daar toch de basis ligt.´

Op cursus geweest bij Hans Klok

De getoonde foto´s zijn stuk voor stuk vrij werk. Maar Jelte werkt vooral in opdracht, onder meer voor Stichting Oude Groninger Kerken. In de garage hangt één foto van een kerkje, dat van Wierum. De toren en de nok van het kerkdak steken op de zwartwitfoto nog net boven de waddendijk uit. ´Mijn foto´s zijn praktisch allemaal origineel. Ik werk nauwelijks bij.´

Een uitzondering daarop is – wellicht – de foto van beeldend kunstenaar Jantine Koppert uit Uithuizen. Zij zweeft daarop in de lucht. Lachend: ´Daarvoor ben ik op cursus geweest bij Hans Klok. Ik vond dit passend omdat Jantine zwevende objecten maakt.´ Opvallend is ook een portret van kunstenaar Francine Schrikkema uit Huizinge, vastgelegd in een kimono in een tempel bij het Friese dorpje Hallum.

Prachtige foto van prei in de sneeuw

Twee bezoekers melden zich, ze wonen een straat verderop. Ze zijn scheutig met complimenten. ´Prachtige foto´s, heel mooi. Die foto van prei in de sneeuw bijvoorbeeld, die hadden we al gezien op de aankondiging. Fantastisch!´

De bezoekers zetten hun wandeling voort. ´De foto van de prei in mijn moestuin was nota bene de eerste die ik maakte met mijn nieuwe camera. Ik maak per onderwerp verdraaid weinig foto´s´, vertelt Jelte, ´wat dat betreft zit ik nog in de analoge tijd. Toen moest je vanwege de kosten wel op het aantal afdrukken letten. Ga ik met bevriende fotografen op reis naar het buitenland, dan komen zij met 1000, 1500 opnamen terug en ik met 150.´

Jelte toont een foto die hij maakte in Instabul. ´Ik probeer foto´s te maken waarbij je je fantasie de vrije loop kunt laten gaan. Dat geeft de foto een meerwaarde.´

Toch is ook de digitale camera zijn vriend. Dolblij dat-ie van de doka af is. Tegelijkertijd ziet Jelte de toekomst van de vakfotograaf somber in. ´Vroeger moest je wat kunnen, nu drukken velen maar lukraak op de knop, in de hoop dat er een mooie foto bij zit. Nee, het beroep van vakfotograaf zal vrijwel uitsterven. Er zullen slechts een paar groten overblijven.´

Het is vijf uur, de tweede editie van de kunstroute zit erop. Jelte ruimt zijn tuinstoel op. Het was toch al geen weer om buiten te zitten.