Jos en Michiel Vrieze, vader en zoon, hanteren woensdagmorgen de kwast op de Zeevalk, ofwel de ZK 50. Michiel verft de kajuit, Jos beitst de deuren. Ze zijn bepaald niet de enige vissers die onderhoud plegen langs de kade.
De garnalenvissers liggen al drie weken aan wal in Zoutkamp vanwege de opgelegde vangstbeperking. Vindt Jos helemaal niks. ´En ik vind het helemaal onbegrijpelijk dat voor enkele garnalenvissers een uitzondering wordt gemaakt. Na Pinksteren mogen we weer vangen, waarna in de weken 31, 32 en 33 opnieuw een verbod geldt. Het enige voordeel is dat we nu meer tijd hebben voor onderhoud en dat is mooi meegenomen met het oog op de Pinksterfeesten.´
Michiel is met zijn 22 jaar de jongste schipper van de Zoutkamper vloot. ´Ik viste op mijn zestiende al op de Eems met onze tweede kotter, de Greetsiel 25.´ Ook zijn vader was er vroeg bij. Jos: ´Ik vis nu 35 jaar, ben begonnen op mijn 15de.´
Toen ik laatst meeging, heb ik Michiel weggeduwd: ik wilde de schipper zijn
Vader en zoon worden geregeld van hun werk gehouden door oud-vissers. Eerst neemt Marten Rienks een kijkje en tien minuten later maakt Jaap de Vries zijn opwachting. ´Jos en Michiel hebben bij mij gevaren. En Dirk Sloot ook´, zegt Jaap, wijzend naar de buurman, de schipper van de ZK 17.
De 72-jarige Jaap stopte twee jaar geleden met vissen. Soms gaat hij met Jos en Michiel mee want: eens een visser, altijd een visser. En zo´n ervaren kracht erbij op de ZK 50 is nooit weg. Jaap lachend: ´Toen Michiel bij mij werkte duwde hij mij een keer weg bij het roer, wilde de kwajongen per se zelf varen. Nu zijn de rollen omgedraaid. Dus toen ik laatst meeging, heb ik Michiel weggeduwd: ik wilde de schipper zijn.´
