Ad & Ali, supertrouwe supporters van DWA/Argo

Ze zitten op een prominent plekje bij alle* thuiswedstrijden van het eerste team van korfbalvereniging DWA/Argo: Ad en Ali Schuuring. ´Iemand van een bezoekende club sprak ons er eens op aan dat we niet achter het hek zaten. Ik zei: we betalen extra contributie om hier te mogen zitten.´

De twee trouwe supporters verdienen die plek. Gepensioneerd schooldirecteur Ad was een kwarteeuw de grote promotor van de club. Of, zoals Ali het verwoordt: de grote ronselaar. Maar dat vindt Ad weer te negatief klinken.

Alleen bij thuiswedstrijden zijn ze aanwezig. En bij de korfbalfamilie Schuuring beperkt zich dat niet tot het eerste, waarin kleindochters Natasja vast speelt en Yvonne soms invalt. Hun kleinkinderen Tycho en Sanne komen uit voor A1. En dan zijn twee zonen van Ad en Ali ook nog actief: Harro als scheidsrechter en Leo – die ook 20 jaar clubvoorzitter was – als speler van het derde. En als hun middelste zoon Henk Jan niet in Engeland had gewoond, had hij waarschijnlijk ook nog de ballen door de korf gegooid. Ad: ´Zo gaat het, als ouders enthousiast zijn, worden kinderen dat vaak ook.´

De 800 meter liep ik in 1.59

In 1963 kwam Ad in aanraking met de sport. ´Ali en ik waren net getrouwd en in Winsum komen wonen. Ik was leerkracht op de Borgschool. DWA was kort daarvoor opgericht. Jan Verkerk, een van de oprichters, vroeg of de sport niks voor mij was. Korfballen kende ik niet. Ik volleybalde net bij Winkhem en had altijd aan atletiek gedaan. Op behoorlijk niveau, de 800 meter liep ik in 1.59.´

´Ik heb me aangemeld als lid en tot in de jaren negentig heb ik gekorfbald. Na mijn pensioen ben ik gaan tennissen. Dat doe ik nog steeds. Veteranentennis, zomers twee keer per week op de baan en ´s winters een uurtje in de tennishal in Ulrum.´

Ad werd op 25-jarige leeftijd al hoofd van de school, wat hij tot zijn pensioen in 1999 volhield. ´Toen we aan de Dominicanerstraat woonden en Harro net geboren was, kwam het schoolbestuur op bezoek. Of ze lutje potje mochten zain.´
Ali: ´Mijn moeder was op bezoek en had de deur geopend. Die snapte er hélemaal niks van. Ze liep de kamer in met een vragende blik en zei: ze willen lutje potje zain…´
Ad: ´Ze wilden even kijken bij Harro, maar dat was niet de echte reden van hun bezoek. Ze vroegen of ik schoolhoofd wilde worden. Ik voldeed net aan de minimumeisen.´

Spijt dat hij hun vraag met ja beantwoordde, heeft Ad nooit gehad: ´Ik heb het fantastisch naar mijn zin gehad op de Borgschool. Een fantastisch team en bestuur. Een keer in de zoveel jaar hebben we nog een reünie.´

Vroeger werd ook laatdunkend gedaan over vrouwenvoetbal. Moet je nu eens zien!

Zijn werk op school slokte zoveel tijd op dat hij geen bestuursfuncties kon vervullen bij de club. Wel zat hij jaren in de sponsorcommissie en Ads promotieactiviteiten voor de korfbalsport op school leverde DWA in al die jaren een flinke ledenaanwas op. De Borgschool was altijd goed vertegenwoordigd onder de leden. ´Het is belangrijk voor kinderen dat ze sporten, toch? Dus probeerde ik ze enthousiast te maken voor korfbal. En als we een speler tekort kwamen, regelde ik dat ook op school. Wie wil er vanavond meedoen? En natuurlijk deed de Borgschool mee aan schoolkorfbal.´

Ali, die alleen korfbalde tijdens familietoernooitjes, muziekfreak is en zich 50 jaar inzette voor ReumaNederland (voorheen Reumafonds): ´Als Ad voetballer was geweest, waren ze misschien allemaal gaan voetballen.´

Dat over korfbal soms wat lacherig wordt gedaan, deert haar niet. ´Dat beeld maken anderen ervan hè. Vroeger werd ook laatdunkend gedaan over vrouwenvoetbal. Moet je nu eens zien!´

Ad en Ali zitten op een prominente plek, achter de reservebank. DWA is aan het inspelen voor de thuiswedstrijd tegen Udiros (16-19). Trainer/coach André Pettinga (links) kijkt toe.

DWA kende ups-and-downs. Ad: ´Zo rond 1980 was de club op sterven na dood. Dankzij Anton Teuben en Ina Julsing braken vervolgens de gouden jaren aan. Zij kwamen van Nic en zorgden voor leven in de brouwerij. Jaar op jaar werden we kampioen en dat trok weer nieuwe spelers aan. Uiteindelijk speelden we landelijk, in de overgangsklasse. Op den duur trokken de betere spelers weg en zakte DWA terug naar de afdeling.´

Man, ik ben 82, ik moet me ontspannen

´De club is inmiddels samengegaan met Argo uit Bedum. De club telt 170 leden en daarmee heb je een behoorlijk draagvlak. Samen met hockeyclub Winsum hebben ze een prachtig complex neergezet met een groot kunstgrasveld en een mooie kantine. Vroeger moesten we ons jarenlang behelpen met een hokje waar je je kon wassen onder de kraan, douches kregen we pas veel later. ´

´Momenteel spelen ze in de tweede klasse. Dat is best pittig. Vorige week wonnen ze gelukkig, na twee verliespartijen. Dat geeft de burger moed.´

Ad en Ali zitten rustig langs het veld.
Ali: ´We zijn geen fanatieke supporters. We houden ons gedeisd, die tijd hebben we gehad. Alleen bij zaalwedstrijden wil Ad zich nog weleens wat meer roeren.´
Ad: ´In de sporthal zit je dichter op de spelers en dan wil je weleens enthousiast zijn. Maar niet té. Man, ik ben 82, ik moet me ontspannen.´

Ad bij de thuiswedstrijd van DWA/Argo een week eerder.

*Ad en Ali bekeken op zaterdag 26 september de wedstrijd DWA/Argo-Udiros (uitslag: 16-19). Ook de wedstrijden op 3 en 10 oktober gingen verloren. Sinds 28 september mag er tot nader order in verband met het coronavirus geen publiek aanwezig zijn bij sportwedstrijden.