Margaretha (Margreet) Eikendal en Annemieke Klemens rennen volkomen coronaproof – ieder aan één kant – over de provinciale weg N983 bij Warfhuizen.
Het is zondagochtend, op de weg is het lang niet zo druk als doordeweeks. Margreet: ´Je kunt ook achterelkaar lopen, maar dit praat wel zo makkelijk.´
Want het gaat behalve om de beweging uiteraard ook om de gezelligheid. En de tijd doet er niet zo heel veel toe. ´In Warfhuizen hebben we bij het kraampje al stoofpeertjes en potten appelmoes en cranberryjam apart gelegd, dat moeten we straks nog ophalen. We rennen een rondje Mensingeweer, Warfhuizen, Schouwerzijl, 9 kilometer in totaal. Doen we ruim een uur over.´
´Maar als dit zo doorgaat´, klinkt het quasi-beschuldigend, ´duurt het zeker 1,5 uur.´
Rennen is al jaren een gezamenlijke hobby van de twee vriendinnen. Relatief laat zijn ze met de sport begonnen. Margreet (59) op haar 41ste, Annemieke (65) zelfs pas op haar 47ste. ´Maar we gaan sowieso door tot onze tachtigste. We hebben al achttien keer samen aan de 4Mijl meegedaan en willen zeker de 25 halen.´
Als deze zondagloop erop zit gaan ze eerst koffiedrinken bij Margreet, op Groot Maarslag. Haar vriendin komt uit de stad, waar ze niet graag weg zou willen. ´Maar Margreet woont prachtig. In de zomer waan je je er in Frankrijk, met uitzicht op de wijngaard van Elma Middel.´
Gemiddeld rennen ze eens in de twee weken samen. Ze wisselen dat af, de ene keer op het Hogeland en de andere keer in Groningen, in het Stadspark of bij het Hoornsemeer.
Zo, het gesprekje zit erop. De twee vriendinnen vervolgen hun weg. Het wordt inderdaad nog een hele uitdaging om binnen de 1,5 uur te blijven.