Daar zitten ze op een winterse zondagmorgen, in hun vistent onder het viaduct bij Zuidwolde: de viskameraden Mario Meyer en Bernhard Giesen.
Het zijn oude bekenden*, tot voor een jaar bivakkeerden ze geregeld bij het gemaal Abelstok, tussen Wehe-den Hoorn en Mensingeweer. Van die plek hebben de Duitsers noodgedwongen afscheid moeten nemen. ´Het waterschap heeft – waarom weten we niet – een hek geplaatst waardoor wij niet meer met de auto op het terrein kunnen komen. Normaal zou dat geen probleem zijn, maar ik heb moeite met lopen. De auto moet in mijn directe nabijheid zijn.´
Veel aanspraak van wandelaars en fietsers
Mario heeft een operatie aan de voet achter de rug, de naweeën van een noodsprong van een bouwsteiger in 1990. ´Een ijzeren balk kwam destijds recht op mij af. Ik draaide me snel om en sprong zelf van de steiger. Anders was ik op mijn rug terechtgekomen en was het einde oefening geweest. Met mijn beide voeten kwam ik op beton terecht. Ik had geluk, na een operatie en revalidatie was ik weer vrij snel op de been.´
´Last heb ik er altijd van gehouden. Begin 2020 kreeg ik weer problemen met mijn voeten en moest ik opnieuw onder het mes. Maandenlang was het behelpen in een rolstoel. Mijn werk als huismeester in een verzorgingshuis kan ik voorlopig niet doen. Misschien dat ik in de toekomst nog twee of drie dagen in de week aan de slag kan.´
Van vissen in Nederland is door zijn operatie en corona weinig terechtgekomen. Ze visten vooral in eigen omgeving. Dit is de derde keer in Groningen in 2020. Zuidwolde vinden ze een aardig alternatief voor Abelstok.
´We zitten hier beschut. Vandaag is het heerlijk weer voor de tijd van het jaar, maar gisteren heeft het de hele dag geregend en dan zit je hier goed. Al hoor je wel dag en nacht het verkeer op de Eemshavenweg boven je razen. Het uitzicht over het water en naar de Krimstermolen is fantastisch. En we hebben hier best veel aanspraak van fietsers en wandelaars.´
De wind staat verkeerd
Minder fantastisch zijn de vangsten ofschoon ze ieder met drie werphengels vissen. Ze zitten sinds vrijdagmiddag langs het Boterdiep en de tussendoor gevangen voorntjes niet meegerekend, blijft de vangst steken op één snoekbaars, van 68 centimeter. Bernd wijst naar het zuidwesten: ´De wind staat verkeerd, in de wintermaanden kan die beter uit een andere hoek komen.´
´Ja´, zegt Mario, ´het gaat ons vooral om de gezelligheid en het avontuur, maar het is mooi geweest. We ruimen de boel op en gaan naar huis. Volgende keer beter.´*
Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
Hengels verleggen, tentje afbreken en vrolijk verder vissen https://mijnhogeland.nl/2018/07/15/2679/
Mario en Bernd visten van 31 december tot en met 4 januari opnieuw onder het viaduct bij Zuidwolde, met een kachel in de tent tegen de kou. Ze slaagden er niet in om ook maar één snoek of snoekbaars te vangen. ´Maar we hebben het wederom erg naar onze zin gehad´, aldus Mario en Bernd.