Het geklop van de hamer op de beitel klinkt aan de Dijksweg in Houwerzijl. Stephen Beale is aan het werk. In zijn werkplaats maakt hij van eikenhout een arm die aan zijn ladenkast komt. ´Door de kromme vorm heeft de kast wat weg van een oude man. Daarom krijgt-ie een arm met een wandelstok.´
Eerder maakte de veelzijdige kunstenaar van gebruikt hout al enkele rechte Ceiling Scrapers (plafondkrabbers), zoals hij ze noemt. ´Het grote voordeel van mijn kasten is dat je weinig vloerruimte verliest. Doordat ze de hoogte ingaan, bieden ze minimaal zoveel ruimte als een gewone kast.´
Vooral tijdens het werken stapelen de ideeën zich op
De wortels van de montere Stephen liggen in Engeland. ´Ik ben geboren in de buurt van Londen en getogen…. Nou ja, ik voel me eigenlijk meer getogen op het Hogeland. Hier voel ik me thuis. Dertig jaar geleden ben ik hiernaartoe gekomen omdat ik verliefd werd op een Nederlandse vrouw.´
Al meer dan drie decennia kunstenaar en geen seconde zonder inspiratie. Op een prikbord in de werkplaats wemelt het van nieuwe ideeën en ontwerpen. ´Mijn inspiratiebron is onuitputtelijk. Vooral tijdens het werken stapelen de ideeën zich op. Soms heb ik er zelfs last van. Dan wil je te veel en loop je als een kip zonder kop rond.´
Een van de plannen in ontwikkeling is een speciale boekensteun, met de naam Bookends. Het mannelijk geslachtsdeel maakt nadrukkelijk deel uit van het kunstwerk. Stephens verklaring: ´Ik probeer de kwetsbaarheid van de mannelijke seksualiteit uit te beelden.´
Meerdere projecten lopen bij hem door elkaar. Met de ladenkast is Stephen in december al begonnen. Zijn Klompinoir, een urinoir van klei in de vorm van een klomp, is eindelijk in een vergevorderd stadium.
´Je hebt hiervoor een goede mal nodig. Die is onbetaalbaar als je een professioneel mallenmaker inschakelt omdat er verschrikkelijk veel uren in gaan zitten. Dus heb ik er uiteindelijk eentje zelf gemaakt na een korte cursus mallen maken. Voor het bakken hiervan heb ik speciaal een oven gekocht waarvoor ik ook krachtstroom moest laten installeren. Volgende week kan ik er waarschijnlijk mee aan de slag.´
De Klompinoir had hij jaren geleden al eens van gips gemaakt voor een tentoonstelling. Het wachten is nu op het eerste geslaagde exemplaar van klei. ´Er is ooit eentje gemaakt met hulp van een professioneel keramist. Daar zat echter een scheur in, dat kan gebeuren met klei. Met plamuur en glanzend verf leek het nog heel wat op de foto. Van het ding is niks meer over. De scherven liggen nu op mijn oprit. Misschien staat je fiets er wel op.´
Urenlang brengt de kunstenaar door in zijn werkplaats. ´Werken doe ik nooit met tegenzin. De tijd vliegt voorbij. Vaak eet ik pas ´s middags om half drie een broodje en af en toe werk ik ook ´s avonds. Maar tot diep in de nacht doorgaan doe ik niet, want ´s morgens vroeg gaat de wekker weer.´
´Als beeldhouwer ben ik begonnen met natuursteen. Dat is nog steeds leuk om te doen, maar lichamelijk erg zwaar. Als twintiger heb je meer power, dan kun je de hele dag doorbikken. Je merkt dat je die kracht niet meer hebt als je 55 bent.´
Af en toe werkt hij in opdracht, zo kreeg hij toevallig een dag voor het gesprekje het verzoek om een kast te maken. ´Via via had diegene over mij gehoord. Heel leuk en de opdrachtgever accepteert mijn voorwaarde dat ik volledig vrij ben in hoe de kast eruit komt te zien.´
Naast beeldhouwer en meubelmaker is Stephen straattekenaar. Aan de hand van foto´s tekent hij met krijt kunstwerken na in de Herestraat in Groningen. Vaak onder grote publieke belangstelling.
´Ik heb het gevoel dat straattekenen definitief voorbij is. Er is steeds minder contant geld in omloop. Corona heeft die ontwikkeling versneld. In de beginjaren verdiende ik het dubbele van de laatste jaren. Mensen hadden vroeger na een dagje winkelen altijd een hoop kleingeld op zak. Het is jammer, want straattekenaar is een van de mooiste beroepen.´
