Druk, druk, druk bij ´t Plukgeluk

Lars op de minitrekker met frees. Mechanisatie heeft zijn intrede gedaan bij ´t Plukgeluk.

Bij ´t Plukgeluk in Westerdijkshorn is het deze zaterdag (24 juli) een gezellige bedoening. Lars Seekles en zijn vriendin Sarah houden een open dag.

De aanstekelijk enthousiaste Lars heeft het er maar druk mee. Getooid met strohoed vertelt hij de bezoekers onvermoeibaar zijn ideeën achter de biologische pluktuin en wetenswaardigheden over de talrijke gewassen.

En passant drukt hij ze op het hart om vooral niet te vergeten knoflook mee te nemen. ´Gratis, zoveel als je wilt. We hebben dit jaar liefst 3 ton knoflook geoogst. Dat wordt me de komende tijd een stank in Bedum en omgeving´, zegt hij lachend.

Workshops zijn er, rondleidingen, proeverijen. Vrienden en kennissen staan er met kraampjes vol vintage, kinderkleding en grappige boxershorts. Lars trekt zijn short een stukje boven zijn broek: ´Kijk, ik ben zelf ook klant.´

Volwassenen weten mooi verspreid over de dag de weg naar ´t Plukgeluk te vinden, Lars had alleen meer kinderen verwacht. Want ook voor hen hadden hij en Sarah leuke activiteiten in petto.

Lars geeft een korte rondleiding. Dat begint bij de vier Indische loopeendjes achter een hek. ´We waren de overlast van slakken zat. De eendjes hebben we in dienst genomen omdat ze alleen maar slakken, wormpjes en kevertjes eten. Genoeg om ons hele perceel slakvrij te krijgen. Je vindt geen slak meer. En de eendjes leggen eitjes die je kunt opeten. Ik zeg: win-win.´

Drie van de vier slakkenliefhebbers.

De mechanisatie heeft zijn intrede gedaan getuige de minitrekker met frees op het terrein. ´Vorig jaar spitten we met de hand. Dat is met deze harde kleigrond bijna niet te doen. En we gaan verdubbelen in oppervlakte, komende herfst trekken we de halve hectare erbij waar nu nog gras staat. In het nieuwe gedeelte komen veel bloemen. Het wordt een bijen-vlinderidylle met groente ertussen. Dat laatste is nodig. Het probleem bij ons is: alles is altijd op. We zijn nu al door onze bloemkolen heen bijvoorbeeld.´

Het voorjaar werkte niet mee, vertelt Lars als we langs de gewassen (´van sojabonen tot zwartepeperplantjes, van mais tot kruiden´) lopen. ´Het was koud en nat en dat heeft veel impact gehad op de tuin. Die kwam later tot ontwikkeling, maar toen de gewassen op gang kwamen, ging het super.´

We stoppen bij een bloeiende plant, nooit eerder gezien. ´Doorgeschoten radijs´, legt de gids uit. ´Vlinders en bijen komen er massaal op af, daarom laten we het mooi staan. Prachtig voor die beestjes.´ En ook voor het stel zelf. Achter in de tuin staan bijenkasten, een imker slingert voor hen de honing die ze weer verkopen.

Twee bezoekers wachten om de door hen geplukte bloemen en groenten af te rekenen.

Lars doet ´t Plukgeluk naast zijn baan in de apotheek in Bedum. ´Elke dag om zes uur sta ik op om in de tuin onkruid te wieden. Heerlijk.´ Wijzend naar het oosten: ´Dan zie je de zon door de bomen opkomen. Het is de beste manier om te dag te beginnen. Om negen uur ga ik naar de apotheek. Na het avondeten ben ik tot ´s avonds laat in de tuin te vinden.´

Lars moet afrekenen. Een man en vrouw staan met een mandje met groente en een bos bloemen te wachten. Zoals zo vaak geven ook deze klanten hem een fooi. Lars: ´Hoe dat komt? We vragen niet veel, we willen een tuin die voor iedereen toegankelijk is. En mensen vinden het concept leuk. Een mandje pakken, shoppen en afrekenen. Alsof je in een biologische supermarkt bent.´

Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
De koning te rijk in Westerdijkshorn
mijnhogeland.nl/2019/09/01/