De vaarvakantie van Gerrit en Trijn Vriezema zit er (begin september) bijna op. Vrijdag en zaterdag nog overnachten in Winsum en dan varen ze zondag met hun kruiser ´t Hogelaand naar hun woonplaats Warffum.
De gezichtsbeharing van Gerrit (70) geeft een indicatie van de duur van hun vakantie: drie maanden. ´We zijn rond 1 juni vertrokken. Vlak voor het vertrek scheer ik mijn hoofd kaal en haal ik mijn baard weg. Tijdens onze vakantie scheer ik me niet, da´s wel zo praktisch. Zodra we thuis zijn, gaat alles er weer af. Dan is mijn baard rond kerst weer lekker vol. Dat is weer handig omdat ik bij stukadoorsbedrijf De Terp de vaste kerstman ben en elk jaar de pakketten uitdeel.´
Vooral uit praktisch oogpunt doet Gerrit het dus, maar het hoort natuurlijk ook een beetje bij een schipper. Alhoewel een jongetje in Friesland hem voor iemand anders hield. ´Jij lijkt heel erg op kabouter Plop, zei hij in het Fries. Je hebt net zo´n brilletje en baard en je praat ook nog eens Belgisch. Ja, reageerde ik, ik ben geen Fries.´
Gerrit en Trijn varen al bijna een halve eeuw, iets korter dan de 51 jaar dat ze getrouwd zijn. Ook hun eerdere boten heetten ´t Hoogeland. ´Het kind moet een naam hebben en wij vinden dit mooi en passend. We wonen immers in dit gebied.´
Vrijwel elke zomervakantie knijpen ze er tussenuit met hun 11,5 meter lange Pedro-Boat, 40 jaar geleden gemaakt in Zuidbroek en sinds enkele jaren hun eigendom.
´Het mooie aan varen is de rust. En als je ergens ligt en vervelende buren hebt, kun je de motor starten en wegvaren. Op de boot kun je lekker ontspannen. We zitten achter op het dek als het weer het toelaat, we winkelen en gaan uit eten. Vaak heb je leuk contact met andere bootjevaarders. Iedereen heeft zijn eigen verhaaltje.´
Trijn vindt het ook allemaal prachtig, op één ding na: hoge golfslag kan haar gestolen worden. ´Een keer voeren we op het Lauwersmeer met een opkomende storm. Toen we in Lauwersoog waren, was Trijn nog verstijfd van angst en kon ze geen woord uitbrengen.´
´Het seizoen is praktisch voorbij, het wordt kouder en ´s avonds steeds vroeger donker. Dat vinden we niet jammer, we willen ook wel weer eens naar huis´, zegt de gepensioneerd vrachtwagenchauffeur.
Dit jaar zijn ze in Friesland gebleven, met name in het noordoostelijk deel. ´Vorig jaar waren we lang in Noord-Holland. Als je al zo lang vaart heb je alles op den duur gezien.´
