Cor Hospers is akkerbouwer te Ulrum en vrijwilliger bij het Nationaal Bus Museum in Hoogezand.
Deze maandagochtend is Cor (64) met de 41 jaar oude GADO-bus van het busmuseum in Warffum. Zijn passagiers: kinderen van cbs De Piramiden uit Winsum die les krijgen in KunstKerk Hogeland.
Zij kennen alleen de moderne bussen van Qbuzz. Alleen bij hun begeleiders zal de gele bus misschien herinneringen oproepen.
Voor Cor begint het wachten zodra hij het gezelschap heeft afgeleverd. De uren vult hij met wandelen, koffie drinken en een bezoekje aan een kennis in Warffum. Zijn bus staat bij de haven, even verderop schittert de oude DVM-bus van zijn collega.
Nu ben ik zowel boer als chauffeur, hartstikke mooi!
Sinds drie jaar is Cor vrijwilliger bij het busmuseum. ´Tijdens de historische dagen op Verhildersum in Leens raakte ik in gesprek met een chauffeur van het museum. Of ik misschien chauffeur wilde worden, want die konden ze goed gebruiken. Ik heb het aanbod direct aanvaard. Sinds 1980 heb ik een vrachtwagenrijbewijs. Voor het busmuseum heb ik nog wel een aanvullend examen moeten doen.´
´Vroeger wilde ik vrachtwagenchauffeur worden. Het kwam er niet van, de boerderij van mijn ouders nam ik over. Nu ben ik zowel boer als chauffeur, hartstikke mooi!´
Na zo´n vier decennia is de wens van Cor dus uitgekomen. Spijt heeft hij er geen moment van gehad. ´Over de avonturen in de bus kan ik wel een boek schrijven.´
Bijvoorbeeld over die keer dat een oudere man hem vroeg of hij even in de bus mocht stappen om de geur te snuiven. ´Hij vond het altijd zo lekker ruiken, die speciale mengeling van diesel, olie en leer.´
Ze stonden 0p een rijtje langs de kant van de weg te plassen
Het avontuur met Vindicat-studenten vergeet hij ook nooit meer. ´Ze moesten naar een voetbaltoernooi ergens in Drenthe. De directeur van het museum zei van tevoren: als ze op stoelen en banken gaan staan, is het direct de laatste keer geweest. Toen ze eenmaal in de bus waren, heb ik me netjes voorgesteld en gezegd dat ik een aanspreekpunt wilde. En als ze zouden kotsen, ze eerst de boel moesten schoonmaken voordat ik ze liet gaan.´
´Het ging eerst hartstikke goed. Maar op de terugreis viel mij op dat wel heel veel mensen naar de bus keken. Toen zag ik pas in de spiegel dat drie studenten hun hoofd door het dakraam staken. Ze riepen van alles naar voorbijgangers. Heb de bus direct aan de kant gezet. Heb ze uitgelegd dat ze een tak niet zouden overleven. Je zag ze heel klein worden, ze luisterden gelukkig. De halve bus was inmiddels leeg, ze stonden op een rijtje langs de kant van de weg te plassen. Het bier moest eruit.´
Cor bestuurt diverse bussen van het museum, maar de GADO-bus heeft zijn voorkeur. ´Het model spreekt me erg aan en ik ken ze natuurlijk van vroeger. Ik ging altijd naar de school in Groningen met zo´n bus.´
Om kwart over vijf liep zijn wekker vanochtend af. ´Voor de zekerheid ga ik altijd extra vroeg naar Hoogezand. Je werkt toch met oud spul, het is altijd spannend of alles het wel doet.´
Vrijwillig buschauffeur zijn is niet zijn enige bezigheid naast het boerenbedrijf. Met zijn Rolls Royce Silverspur is Cor in te huren voor tochten, veelal in het Lauwersmeergebied. ´Ik gebruik hem voor rondritten en speciale gelegenheden als bruiloften en jubilea. Meer informatie staat op mijn website: beleefderollsroyce.nl.´