Bij de viskraam van Jacob voert gezelligheid de boventoon

Jacob (links) en Joost, Gerrit laat zich de zoute haring goed smaken.

Ulrum, donderdagmorgen half tien. Jacob Noorman heeft zojuist zijn viskraam neergezet naast de Goede Herderkerk in Ulrum. Samen met Joost Vellinga treft hij de voorbereidingen voor de verkoop.

´Haringen schoonmaken en kibbeling snijden. Tegen half twaalf wordt het druk en moeten we dit er niet bij hebben. Dan is het bakken en inpakken´, vat Jacob (56) hun werkzaamheden samen. ´De oven gaat zo aan, die moet het voor ons verdienen. Een kwartiertje, dan is die warm. En tegen tien uur komen de vaste koffiedrinkers. Gaan we het weeknieuws bespreken. Mooi hè.´

´Het koffieclubje is gaandeweg ontstaan. Het is nooit te zeggen hoeveel er komen. Soms drie, een andere keer zeven. Het hangt af van hun werk.´

De eerste klant deze ochtend komt op de fiets uit Kruisweg. Voor twee harinkjes, niet voor koffie. ´Vaste prik op donderdag´, zegt Egbert Buwalda. ´Want Jacob komt niet bij ons.´

Met een ´alvast prettig weekend´ en het pakje haringen in de fietstas gaat hij weer noordwaarts.

Gerrit Moes uit Eenrum meldt zich enkele minuten later voor haring én koffie. ´Als ik ´s ochtends vrij ben kom ik, voor de gezelligheid. Ik heb jarenlang in Ulrum gewoond.´

Een Qbuzz stopt tegenover de kraam. De enige die uitstapt is de chauffeur. Twee haringen graag. Hij moet de laatste passagier naar Zoutkamp brengen en komt daarna weer langs de kraam. ´Als je dan de kibbeling voor me klaar hebt. Doe maar in een zakje, dat eet makkelijker.´ Een kwartiertje later meldt hij zich weer. Kibbeling pakken – hij had al afgerekend – en weer weg. Want bussen rijden op tijd.

Ondertussen is de koffie klaar. De hoge brandstofprijzen houden de koffiedrinkers bezig. ´Gisteren zag ik 2 euro 10 langs de snelweg, dat is toch niet normaal?´, zegt Gerrit.
´Als ik de tank volgooi, ben ik 150 euro kwijt. Ongekend´, reageert Jacob. Alleen over het weer geen klagen vandaag, het is een zonnige herfstdag met een frisse start.

Het werk ligt Jacob. Met mensen werken, een praatje maken. Uiteraard alles in het dialect. ´Overal waar je komt leer je ze een beetje kennen en dat is hartstikke leuk.´

Bijna 23 jaar doet-ie het, daarvoor had hij een rijschool voor auto´s en motoren. ´Ik heb de vishandel in januari 1999 overgenomen van mijn zus Joke en zwager Tabo van der Veen, die in 1997 verongelukte. Mijn zus heeft het bedrijf nog twee jaar voorgezet met mijn pa, die Tabo ook al meehielp. Hun standplaatsen heb ik nog. Woensdags en zaterdags sta ik in Winsum, donderdagmorgen in Ulrum, donderdagmiddag in Warffum en de vrijdag in Ten Boer.´

Twee parttime medewerkers helpen hem: Joost Vellinga en Miranda Honsbeek. Joost werkt al 18 jaar bij Jacob, terwijl hij nog maar 34 is. ´Ik ben na mijn stage bij hem gebleven. Daarnaast heb ik een glazenwassersbedrijf.´

Zakelijk gezien heeft Jacob geen klagen. ´We hebben veel vaste klanten. Het gaat prima. Je merkt wel dat het eetpatroon iets verandert, maar vooralsnog hebben wij daar geen last van.´