Zes jaar geleden zou een lunch op deze plek levensgevaarlijk zijn. Maar inmiddels loopt de drukke provinciale weg niet meer dóór maar óm Mensingeweer.
De vriendinnen Janet en Herma zitten deze zonnige zaterdagmiddag (23 oktober) op campingstoelen op de inmiddels doodlopende weg. Koos, de echtgenoot van Janet, is de cateraar van dienst.
´Zij lopen het Pieterpad, ik ben er voor de verzorging. Met de camper zoek ik mooie plekjes uit waar we koffie kunnen drinken en lunchen. En dan kom je op bijzondere plaatsen. Hier kunnen we heerlijk vol in de zon zitten.´
Ze komen uit Amersfoort. Toch is er een link met Groningen. Alle drie hebben in de stad gewoond. Koos: ´Achteraf heb ik er ergens wel spijt van dat we zijn weggegaan. Vanwege mijn werk zijn we dertig jaar geleden verhuisd, ik kon promotie maken.´
Janet en Herma voltooien maandag het Pieterpad. De etappes hebben ze uitgesmeerd over vier jaren.
Janet: ´We zijn begonnen in Zuid-Limburg en geëindigd in Glimmen. Koos stelde voor om voor het laatste deel in Pieterburen te beginnen en naar Glimmen te lopen. We hebben in Pieterburen overnacht in de camper en vanmorgen de proloog gelopen naar de Waddenkust. Nu zijn we op weg naar Winsum.´
Janet voelt zich thuis op het Hogeland en is lyrisch over het gebied.
Drie andere Pieterpadlopers passeren. Na een geanimeerd gesprekje met Janet, Herma en Koos wandelen de drie Brabanders verder. ´Dat is nu zo leuk´, zegt Koos, ´je spreekt met mensen die je anders straal voorbij zou lopen. Het Pieterpad verbindt.´
Bij de finish even buiten Glimmen zou Koos de dames verrassen met een glaasje wijn en een bloemetje voor hun prestatie. Koos: ´Natuurlijk was het in Haren snel gekocht, 2 voor 6 euro. Ach, het moet ook weer niet te extreem worden.´