Moeders autootje in de tuin als monumentje

Mensen denken vaak ten onrechte dat het haar barbecue is. Maar bij Monica in de tuin staat de voorkant van haar moeders autootje. Als monumentje, want haar moeder (Elly) overleed in januari 2017.

´Zoals bij een ander een urn op de schoorsteenmantel staat, heb ik dit aandenken. Want dit autootje is zó mijn moeder.´

Jarenlang reed haar moeder in de Daihatsu Curore uit 1994. ´Ze was de eerste eigenaar en erg trots op haar eigen autootje. In 2000 verhuisde ze van Spijkenisse naar Winsum en kwam toevallig schuin tegenover mij te wonen. Ze liep en fietste niet, ze deed alles met de auto. Het was nog net niet dat ze met de auto naar mij toekwam.´

Dit autootje is zó mijn moeder

´Mijn moeder scheurde ermee over het Hogeland. We zeiden altijd: daar gaat het rode gevaar weer. Haar autootje was rood én mijn moeder had rood haar. Het autootje wilde niet langzaam in de eerste versnelling. Ze ging altijd met een bloedgang door onze straat. En dan zat ze bijna achterstevoren om te kijken of ik misschien in de woonkamer zat. Haar rijkunsten werden in de loop der jaren wel minder. Op den duur durfde bijna niemand meer bij haar in te stappen.´

Toen de Daihatsu nog reed. (Eigen foto)

Net in de periode dat haar moeder ziek werd – en korte tijd later op 81-jarige leeftijd zou overlijden – moest de Daihatsu voor de apk. ´De garagehouder zei dat het onverantwoord was om er nog mee te rijden. Hij zou niet goedgekeurd worden. Dan wil ik de voorkant, dacht ik. Dat heeft de garagehouder netjes geregeld. De kentekenplaat was nog een dingetje. Het is mijn moeders kenteken, maar het is geen officiële kentekenplaat. Kijk maar, de toevoeging NL ontbreekt. Ik denk dat mijn moeder hard zou lachen als ze nu haar autootje had kunnen zien.´

En zo staat al jaren de voorkant van de auto in de tuin van Monica, op de steiger. Onder de motorkap bevindt zich niks. Haar wens is om de koplampen te gebruiken als tuinverlichting. Voor een handigerd moet dat een eenvoudig klusje zijn, het stopcontact zit ernaast.

De kwaliteit wordt wel minder, de rode kleur steeds valer. Maar opvallen doet-ie! ´Soms kanoën kinderen langs en hoor je ze verbaasd roepen: Hé kijk mam, er staat een auto in de tuin