Bijna 13 jaar heeft Audrey Fial (53) een knaagdierenpension: Bunny´s Holiday. Sinds een jaar in Warfhuizen, aan de Baron van Asbeckweg, daarvoor in Hoogezand.
Denk niet dat de verhuizing naar het Hogeland slecht uitpakt. ´Mijn trouwe klanten zijn veelal gebleven en ik heb er veel nieuwe uit deze regio bij gekregen. Ik zou haast willen dat hier om de hoek nog een pension zat. Dan kon ik klanten doorsturen. Voor de zomervakantie moet ik nu al nee verkopen omdat mijn pension vol zit.´
Hoe zijn Audrey en haar man Gert, geboren en getogen in Uithuizen en vrachtwagenchauffeur van beroep, in Warfhuizen beland?
´Doordat de kinderen waren uitgevlogen, was ons huis te groot geworden. Daar zat ik doordeweeks in mijn uppie als Gert aan het werk was. We zijn op zoek gegaan naar een kleiner huis met een grote schuur voor het pension.´
´We hebben overal gekeken, in Warfhuizen vonden we waar we naar op zoek waren. Voor de bezichtiging hadden we onze auto naast de kerk gezet. Ik zei direct na het uitstappen tegen Gert: al wordt dit huis het niet, ik wil hier wonen. En ik kan nu zeggen: het dorp is super, we willen hier nooit meer weg.´
Gert (54), toevallig net een weekje vrij, kan dat bevestigen. ´We zijn na de bezichtiging via allerlei omwegen teruggereden. Hier voelden we ons thuis. Ik kende Warfhuizen nog een beetje van vroeger. Mijn ouders hadden een bodedienst en zodoende kwam ik hier ook wel.´
Bunny´s Holiday is de bezigheid van Audrey. Gert doet het kluswerk. Audrey:´De muren van de opvang zijn inmiddels geïsoleerd, de vloer en het plafond moeten nog worden aangepakt en er komt nog een keukentje in. Dat doet Gert. Ik ben meer van het haken en breien dan van het grovere werk.´
Vooral in de vakanties heeft Audrey het druk met haar pension, maar ook tussendoor logeren er knaagdieren. Deze dagen (voorjaarsvakantie) verzorgt ze tien logeetjes met alle liefde, negen konijnen en een rat. ´Oorspronkelijk een wilde rat, ooit gevonden door de klant in een nestje op zolder´, zegt Audrey.
Ze heeft geen enkele angst voor het diertje. ´Veel mensen griezelen van ratten en muizen, ik niet.´ Ze wijst naar het achterraam: ´Maar een kruisspin op het raam, verschrikkelijk! Ik ben als de dood voor spinnen. Als ik het raam wil wassen, vraag ik Gert eerst om ze weg te halen.´
En dan te bedenken dat Audrey en Gert nog een slang als huisdier houden en de kinderen vroeger vogelspinnen hadden. Verder hebben ze nog reuzenslakken, een schildpad en twee katten die boven vertoeven vanwege hun angst voor hun nieuwe huisgenoot Zeph. ´Hij is ongeveer een half jaar oud en wij hebben hem drie weken. Zeph is een zwerfhond uit Griekenland.´
Door een kennis die een konijnenopvang had in Almere kwam Audrey in 2009 op het idee om een knaagdierenpension te beginnen. ´Zij had meer een asiel, waar de dieren bleven. Vanaf het eerste moment liep Bunny´s Holiday goed. Binnen vier jaar zaten we zomers vol met 32 logeetjes.´
Om het pension te mogen voeren, heeft Audrey een vakbekwaamheidsdiploma gehaald. ´Ik mag met alle dieren werken, behalve met honden en katten. Met dieren heb ik altijd veel gehad. Dierenartsassistente en hondentrimmer ben ik geweest en ik heb in het asiel gewerkt. Als kind was ik allergisch voor dieren. De twee poedeltjes van mijn ouders konden nog net. De allergie is gelukkig verleden tijd. Nadat we trouwden en in Hoogezand gingen wonen, verzamelden we steeds meer dieren om ons heen.´