Je moet het dak repareren als de zon schijnt. Weet ook Jan Klooster. Hij voorziet deze voorjaarsochtend zijn paardentram van een dakzeil.
Voorin lekt het als het regent en dat is niet fijn voor de passagiers. Daarna is het een kwestie van schuren en een likje verf en dan kan de tram er voorlopig weer tegenaan.
´Deze paardentram reed in ´t Gooi en is 100 jaar oud. Ik heb een die nog ouder – 120 jaar – en mooier is. Die komt uit Neeroeteren. Met een zak geld ben ik naar het Zuiden gereden om de tram op te halen. Dat geld had ik dankzij een spaarregeling bij mijn werkgever, de gemeente Groningen.´
Jan (bijna 77) woont al een halve eeuw aan de Oude Dijk in Bedum. Je valt op zijn erf van de ene verbazing in de andere. Wát een voertuigen en spullen! En dan staat een groot deel ook nog elders gestald, in de kapschuur van kameraad Jaap.
Boten, huifkarren, janpleziers, een arrenslee, botsauto, brandweerauto uit Duitsland en oude koetsen, trekkers en motorfietsen. Elders lopen zijn Shetlanders en Belgische trekpaarden. Wat heeft Jan eigenlijk niet?
´Ik ben handelaar, eigenlijk meer dan dat.´
Zijn verzameling breidde zich dit voorjaar verder uit. Jan nam een aantal oude koetsen over van Stal Kuipers uit Groningen. Eigenaar Jan Kuipers overleed in maart, 95 jaar oud.
Het opvallendste achter zijn woning is echter een oude luchtwachttoren. ´Hij was oorspronkelijk 20 meter hoog. Ik heb hem gehalveerd. Van de elementen heb ik ooit voor een habbekrats een schuur gebouwd. Het is te duur om te restaureren. Dat hebben ze in Warfhuizen gedaan, die toren heeft weet ik veel hoeveel geld om de bips gehad. Wie weet wat er met mijn toren ooit nog gaat gebeuren.´
Jan verzorgt rondritten in Stad en Ommeland. Met een trekker, shetlanders of trekpaarden voor zijn tram of janplezier. ´Het is prachtig om te doen. Je maakt anderen er blij mee. En zo krijg ik toch de buitenlandse talen nog een beetje onder de knie.´
´Ik ben zó vaak op tv geweest, dat wil je niet weten. Als ik in de stad ben, ben ik net de koning. Iedereen kent me.´
Vanaf zijn 15de – toen hij zijn moeder al verloor – tot zijn 20ste werkte Jan op de boerderij waar nu een deel van zijn spullen staat. ´Later werd ik ambtenaar bij de gemeente Groningen, wijkpost Lewenborg´, zegt Jan.
Maar dat is lang geleden.
Jan kijkt eerst liever vooruit. Zoals naar zaterdag. Welke janplezier zal hij meenemen naar een open dag in Adorp?
