Uit het clubhuis klinkt geroezemoes én gekoer. De leden van De Koeriers korven deze vrijdagavond de duiven in voor een wedvlucht vanaf Dreis Bruck in Duitsland. Met gemiddeld 340 kilometer een middellange vlucht.
Op het sportpark in Onderdendam staat het clubhuis van de duivensportvereniging die statutair Bedum als vestigingsplaats heeft.
Peter van der Vrie (Middelstum) haalt één voor één de doffers en duivinnen van Wim Pol ´over de antenne´ zoals dat in het duivenwereldje heet.
Wim (49) houdt al duiven sinds zijn twaalfde. Welgeteld 54 duiven heeft hij meegenomen uit Kantens, ongeveer de helft van zijn dieren.
De prestaties vallen dit jaar wat tegen in vergelijking met 2021. ´In coronatijd werkte ik thuis en kon ik tussendoor meer aandacht besteden aan mijn duiven. Dat vertaalde zich in betere resultaten.´
Dat de duiven honderden kilometers worden vervoerd om ze terug te laten vliegen, vindt hij niet bezwaarlijk. ´De postduif zit de hele week in het hok en krijgt goed te eten. Hij of zij hoeft maar een paar uur te presteren, wij moeten vijf dagen per week werken. Wij hebben het zwaarder dan een postduif´, zegt Wim lachend. Voor wie benieuwd is wat hij voor werk doet: Wim is operationeel manager bij Bulthuis (truck- en traileronderdelen) in Groningen.
Het vervolg van de registratie is in de computerruimte, het domein van Klaas Tolner (Bedum) en Arjen Siegers (Ten Boer).
´Hier worden de klokjes van de leden, met de gegevens van hun ingezonden duiven, uitgelezen. De gegevens versturen we naar Compuclub, het automatiseringsbedrijf voor de duivensportverenigingen.´
Om half zeven is het inkorven begonnen. Voor de duivenmelkers aanleiding om er zoals gebruikelijk een gezellig samenzijn van te maken, onder het genot van flesje bier of fris.
Voor twintig voor negen moet alles gereed zijn, de verwachte aankomsttijd van de chauffeur die de duiven van een aantal verenigingen in de provincie ophaalt om ze naar een verzamelpunt te brengen.
De leden van De Koeriers komen uit de hele regio. Het zijn vooral mannen, de zussen Ilona de Jong-Smallenbroek en Patricia de Vries-Smallenbroek (beiden uit Stedum) vormen een uitzondering, evenals jeugdlid Saar Dohmeijer (9 jaar, Winsum).
Patricia is al jaren lid, Ilona nog maar kort. ´Met mijn vader had ik op mijn dertiende al duiven´, zegt Patricia. ´Toen de vriendjes kwamen hield het op. Doordat mijn vader ziek werd, ben ik er weer ingerold. De duivenhokken staan bij hem, maar we wonen vlak bij elkaar. Samen vormen we een combinatie.´
Op de club zijn vindt ze prachtig. ´Het is hier altijd gezellig.´
Echt spannend voor de duivenliefhebbers wordt het pas zaterdag, de dag van de wedvlucht.
Wim: ´Tegen de verwachte aankomsttijd ga je naar buiten. Dat zijn spannende momenten. Je hoeft verder niets te doen. De duiven worden op het hok geregistreerd, dat gebeurt tegenwoordig automatisch. Zodra alle duiven binnen zijn, gaan de leden met hun klokje naar het clubhuis. Daar krijgen we de officiële uitslag te horen.´
Gerrit Klooster (Bedum) is al een kwarteeuw voorzitter van De Koeriers en met zijn 82 jaar het op één na oudste lid. Hij ziet zijn club vergrijzen, een ontwikkeling die overal speelt. ´We hebben er gelukkig na een dipje leden bijgekregen waardoor we weer op dertig zitten.´
´De duivensport is een oudemannensport geworden. Het is lastig om de jeugd enthousiast te krijgen. Dat zie je bij alle dierensportverenigingen. Vroeger hielden veel gezinnen duiven, kippen, konijnen of cavia´s. Tegenwoordig heeft iedereen een telefoon.´
Een duif van Ilona de Jong-Smallenbroek won de wedvlucht vanaf Dreis Bruck op zaterdag 6 augustus met een gemiddelde snelheid van 1201 meter per minuut. De duif deed 4 uur en 42 minuten over de bijna 340 kilometer naar Stedum.