Een bakfiets met twee zonnepanelen valt op. Merkt ook Patrick Swanenberg (46) uit Gassel, bij Cuijk. Aanspraak genoeg in september tijdens zijn ronde door Nederland, zoals bij buurtschap Hekkum.
De panelen zijn niet bedoeld voor zijn elektrische fiets, zoals velen ten onrechte denken. ´Ik heb diabetes, type 1. Op warme dagen wordt de insuline te heet. Daarom heb ik een koelkastje in mijn bakfiets. De kleinste koeler die er te krijgen is. De panelen wekken de stroom daarvoor op.´
´Je merkt het pas na twee dagen dat insuline niet werkt. Dat moet je voorkomen. Dit biedt mij de zekerheid dat de insuline altijd op de juiste temperatuur is.´
Vorig jaar liep de Brabander het Pieterpad met dezelfde panelen op een loopkar, die hij net als de bak zelf maakte.
Hij volgt dit jaar zoveel mogelijk het Fietserpad, het Pieterpad voor fietsers. ´Ik ben in Cuyk begonnen. Ik overnacht op natuurcampings. De kampeerspullen heb ik bij me. Ik kom nu van Noordlaren en mijn reisbestemming vandaag is Schiermonnikoog.´
´Ik maak een kleine tussenstop in Mensingeweer bij mensen bij wie ik vorig jaar in de tuin mocht kamperen. Even gedag zeggen. Daarna fiets ik naar de dijk achter Pieterburen. Als ik de dijk blijf volgen, kom ik vanzelf in Lauwersoog terecht.´
Hoe de reis er na Schiermonnikoog uitziet, weet hij nog niet. ´Het was mijn bedoeling om alle Waddeneilanden te bezoeken, maar dat wordt hem waarschijnlijk niet. Ik zie wel hoe mijn terugreis eruitziet.´
Suikerziekte bepaalt al ruim twintig jaar voor een belangrijk deel zijn leven. ´Het sloopt je langzaam, je lichaam lijdt eronder. Ik laat mij er echter niet door afremmen. Maar 24/7 ben je er eigenlijk mee bezig: eet ik genoeg, te weinig, wat eet ik, vergeet de insuline niet. In Australië ging het een keer mis toen de insuline te heet was geworden.´
Patrick geniet van zijn tochten die hij als medicijn beschouwt om staande te blijven. ´Ze halen je uit de dagelijkse sleur, dat is belangrijk.´
