(Bordu)Ria moet haar kop erbij houden, anders gaat het mis

´Het is leuk om te doen. Ik beleef plezier aan het maken en mensen worden er blij van.´

Ria Damhof (59) heeft zich gestort op (machinaal) borduren. Het is – en blijft – een hobby, maar de Warffumse timmert er flink mee aan de weg.

BorduRia heet haar website/hobby. Die naam heeft niks te maken met het fictieve land in de strip Kuifje.

´We waren weleens op vakantie in Italië, daar eindigen veel namen en woorden op ria, denk maar aan pizzeria. In die mindset kwam ik in mijn zoektocht naar een domeinnaam uit bij BorduRia. Mensen vinden die naam vaak wel grappig.´

Ria heeft op het moment van het gesprek een drukke periode achter de rug. Op de kerstmarkten in Tolbert en Onderdendam deed ze goede zaken met haar tasjes, kussentjes, petjes, keukenschorten en mutsen voorzien van borduurpatronen.

Een gingerbread house en een pompoen die Ria volledig geborduurd heeft. ´Dat is eigenlijk het leukste werk, maar er gaat veel tijd in zitten. Op streekmarkten vinden veel mensen zoiets te duur.´

´Er was een run op mijn mutsen met het Groningse vlaggetje. Opnieuw, want ik zag er mensen rondlopen met een muts die ik drie jaar geleden had verkocht. Na afloop van Tolbert moest ik flink aan de bak om weer een voorraad voor Onderdendam te maken. Daar raakten de mutsen weer uitverkocht.´

Haar kraampje oefent vooral een aantrekkingskracht uit op vrouwen. ´Zij vinden het interessant. Hoe doe je dit, hoe doe je dat? Als er al interesse is van mannen dan beperkt zich die tot de mutsen en petten.´

De markten en haar website zijn haar winkeltje. Bij haar thuis aan de Pastorieweg in Warffum komen mensen alleen als ze in opdracht werkt, bijvoorbeeld om bedrijfskleding te brengen waar zij logo en naam op borduurt.

Ria plaatst een vlaggetje op een muts. De vlaggetjes maakt ze op de borduurmachine. Het vastzetten gebeurt met de naaimachine.

´De eerste opdracht kwam van B&B Het Dorpslogement, hier in Warffum. Hun logo moest heel groot op jute. Dat was zeven jaar geleden. Korte tijd later borduurde ik bedrijfskleding voor de snackbar en sportschool.´

Ria begon met borduren nadat ze in 2014 dertig stemmen tekort kwam om voor een derde periode gekozen te worden als raadslid voor GroenLinks in de gemeente Eemsmond.

´Ik zocht een nieuwe hobby. Mijn plan was eerst om te naaien. Ik kocht een naaimachine en stofjes. Maar met het inzetten van broekzakken ging het steeds mis. Het lukte mij maar niet om dat goed te doen. Een wereld ging voor me open toen ik het borduurgedeelte op de naaimachine ontdekte.´

´Na een jaar wilde ik groter. Werken van 10 bij 10 centimeter, dat schiet niet op. Vandaar dat ik een semi-professionele borduurmachine aanschafte, een bakbeest van 40 kilo. De productie kwam op gang, maar ja, wat moet je ermee? Je kunt moeilijk alles bewaren. Toen besloot ik op streek- en kerstmarkten te gaan staan.´

Ze merkt dat sommige mensen hun neus ophalen voor de borduurmachine. Onterecht, zegt Ria. ´Ook in borduren met de machine gaat veel tijd en energie zitten. Met sommige opdrachten ben je wel een week bezig.´

´Het klopt dat ik vaak met gekochte patronen werk, maar de teksten bedenk ik zelf. Groningse teksten, want we mogen best een beetje trots zijn op ons erfgoed. Zo voorzie ik keukenschorten van een koksmuts en de tekst smok veur kok

Het resultaat na 11.000 borduursteken, waar de machine 19 minuten over doet.

Ria toont hoe ze een borduurpatroon op een keukenschort krijgt. Het voorbereidende werk waarbij ze een soort mal aan het schort bevestigt, gebeurt in de keuken, de rest in de borduurstudio waar de machine staat.

´De modernste borduurmachines zijn voorzien van een laser, deze niet. De voorbereidingen komen heel precies. Het is een kwestie van goed uitmeten, verder gaat het op gevoel en op het oog. Je moet je kop er goed bijhouden, anders gaat het mis.´

Het keukenschort is klaar.