Dijkmaaier Herman weet geen mooiere plek om te werken

Het maaiseizoen – van mei tot november – is in volle gang. Voor Herman de Vries is dat geen straf. Vrijwel dagelijks zit hij op zijn maaimachine.

De Ulrumer, werkzaam bij waterschap Noorderzijlvest, maait 17 kilometer dijk, van de sluizen in Lauwersoog tot boven Broek.

´Ik doe het al twintig jaar en het verveelt niet. Met machines mag ik graag werken.´ Wijzend om zich heen: ´Waar wil je het nog mooier hebben dan hier? En ik heb alleen met schapen en enkele pachters van doen.´

Lees verder “Dijkmaaier Herman weet geen mooiere plek om te werken”

Marcel en Quincy zijn bij de pinken: zo vader, zo dochter

Quincy aait pink Sophia. Marcel kijkt toe.

Marcel Rijkers (38) neemt met zijn 6-jarige dochter Quincy een kijkje bij de pinken die naast de ijsbaan in Garnwerd lopen. Quincy zou ooit haar vader weleens kunnen opvolgen bij Koepon.

Enthousiast stapt ze van de quad, klimt over het hek, kruipt onder schrikdraad door en loopt met haar vader naar de pinken in de wei. ´Koeien zijn leuk´, zegt ze, ´papa zegt dat ik later misschien wel boerderijleider kan worden.´ Marcel: ´Ja, je kunt zó goed praten, net als papa.´

Lees verder “Marcel en Quincy zijn bij de pinken: zo vader, zo dochter”

Vanuit zeecontainers naar het eerste kijken

Belangstellenden volgen de takelklus. Links Mariëlle Mulder, secretaris van de club, die het spektakel vastlegt met de smartphone.

Een grote kraan takelt twee zeecontainers over de kantine van voetbalvereniging Eenrum. Ze dienen met ingang van het nieuwe voetbalseizoen als veranda. Naar het voetbal kijken vanuit zeecontainers…

Lees verder “Vanuit zeecontainers naar het eerste kijken”

Wandelaars Freddy en Appie pakken de draad weer op

Een partijtje kilo´s kwijtraken en sportief bezig zijn. Voor Freddy Vrijma (54) en Appie Sipsma (64) genoeg reden om drie jaar geleden samen de wandelschoenen aan te trekken. Vaak gaan de honden mee.

Op een doordeweekse ochtend wandelen de twee langs de Oude Ae, tussen Winsum en Bedum. ´We doen een rondje van 10 kilometer. We zijn weer aan het opbouwen. Doordat Appie is gevallen en met oogproblemen kampt, hebben we maandenlang stilgezeten. We zijn ook weer wat aangekomen, maar zitten gelukkig ver onder ons gewicht van drie jaar geleden.´

Lees verder “Wandelaars Freddy en Appie pakken de draad weer op”

Niksdoen mag op de dorpsboerderij (maar er is genoeg te doen)

Veronique (links) en Colinda. Behalve een paard en shetlander lopen schapen, ezels, eenden, kippen, geiten, varkens en de honden Sil en Tommie rond op de dorpsboerderij.

Zandeweer op een warme zomerochtend. In het dorp is weinig activiteit te bespeuren. Hoe anders is het bij Dorpsboerderij Zandeweer, een kleinschalig bedrijf voor dagbesteding aan de Onnemaweg. ´Hier is genoeg werk te doen voor mensen die van het buitenleven houden´, zegt eigenaar Colinda van Hooijdonk.

Tien deelnemers verrichten deze ochtend verspreid over het terrein nuttig werk. Zo wiedt Hendrik Jan onkruid in de moestuin, schilt Gerrit binnen aardappelen en snoeit vrijwilliger Durk de meidoornhaag.

Zie je wel!

Gijs Visser, een van de drie aanwezige begeleiders, zaagt in de werkplaats hout op maat. Van de bouwpakketten maken de deelnemers vogelhuisjes. Vijftig jaar geleden kwam de man met het Rotterdams accent vanuit Capelle aan den IJssel naar het Noorden. ´Ik ben altijd uitvoerder geweest in bestrating en riolering. Van de dames mag ik niet met pensioen, ik moet hier van alles doen.´
Prompt wordt hij weggeroepen. ´Zie je wel!´

Lees verder “Niksdoen mag op de dorpsboerderij (maar er is genoeg te doen)”

Een klus die pas in 2070 weer op de agenda staat

Albert zet een wapenschild in de was.

Een bijzondere klus in de Petruskerk in Leens, waar Albert en Hilda Rodenboog, Ruthger Franssen, Dida Noordhof en Jan Dijkstra de kast van het beroemde Hinszorgel in de was zetten. Daar zijn ze een paar weken zoet mee.

´De was is voor het behoud en de kast wordt er veel mooier van. Het is heel leuk werk, goed voor de teambuilding´, zegt Hilda, die samen met Dirk Molenaar de vaste organist is van het monumentale orgel uit de achttiende eeuw.

Alle vijf orgelpoetsers zitten in het bestuur van Stichting Hinszorgel Leens. Het is voor hen geen dagelijkse bezigheid, sterker: onderhoud aan het orgel, inclusief kast, gebeurt slechts eens in de vijftig jaar.

Japanners speelden de halve nacht op het orgel

Lees verder “Een klus die pas in 2070 weer op de agenda staat”

Fotograferen is voor Roy de ideale uitlaatklep

´Het Groninger landschap: er is altijd wat te zien, welke kant je opgaat´, zegt Roy Wolzak.

Roy wandelt op een zonnige maandagmiddag tussen Garnwerd en Winsum, zijn trouwe metgezel – een fotocamera, Canon 750D – voor de borst. Een weekje vrij, wat een genot. ´Ben even bij een vriend op de koffie geweest en heb onderweg zo´n veertig foto´s geschoten. Maar ook als ik een opdracht 15 kilometer verderop heb, wandel ik ernaartoe. Ik heb niet eens een fiets bij huis staan.´

Lees verder “Fotograferen is voor Roy de ideale uitlaatklep”

Beste bui drijft cursisten van Gerald de schuur in

Heerlijk werken de vijftien cursisten van Gerald Schuil op een warme zaterdagmiddag in de fraaie tuin van Landgoed Ewsum. De donkere lucht en buienradar voorspellen weinig goeds, reden voor een verhuizing naar de schuur op het borgterrein. ´Vanmorgen moesten we ook al even naar binnen. Gelukkig dat die mogelijkheid er is.´

Lees verder “Beste bui drijft cursisten van Gerald de schuur in”

Het Plantenkraampje van Annemarie: ruilen, pakken of geven

Een kamerplant waar ze op uitgekeken was, was de directe aanleiding voor Het Plantenkraampje. ´Waar laat ik hem, vroeg ik me af. Dit hoort niet in de groene bak, dat is niet oké. Misschien kan ik iemand anders er blij mee maken.´

Annemarie Tiggelaar tikte een kraampje op de kop, knapte het op en sinds een week staat het voor haar huis te pronken, aan de Munsterweg in Winsum. Aan belangstelling geen gebrek. ´Van mijn oorspronkelijke plantjes staat er niets meer. Een buurvrouw komt elke dag even kijken omdat ze benieuwd is naar wat ze nu weer aantreft.´

Lees verder “Het Plantenkraampje van Annemarie: ruilen, pakken of geven”

Linda en Annelies, levensgenieters op de dijk

Doen op diek noemen ze het. En Costa del Wadden. De dijk achter Pieterburen is op warme dagen voor Linda de Hoop en Annelies Arkema de place to be. Kletsen, genieten van het uitzicht, de zonsondergang en de rust, wat drinken, fotograferen en lol maken. ´Wij zijn hier los van alles en iedereen.´

´De rust, de ruimte, de vrijheid. Dit voelt als onze achtertuin. Dit ís onze achtertuin. We zijn dankbaar om hier te mogen zijn´, zegt Annelies.
Linda: ´Je kunt jezelf hier horen denken.´

Geregeld is hun vriendin Devi Mokkum mee, maar vanwege zwangerschap nu even niet. Soms schuiven passanten spontaan aan. Twee dagen eerder nam Elke Koster ´s avonds laat een kijkje bij haar schapen en dronk gezellig een wijntje mee. Wijnen op de dijk.

Lees verder “Linda en Annelies, levensgenieters op de dijk”