Audrey met Beer. Het konijn is al 5 jaar een logeetje tijdens vakanties.
Bijna 13 jaar heeft Audrey Fial (53) een knaagdierenpension: Bunny´s Holiday. Sinds een jaar in Warfhuizen, aan de Baron van Asbeckweg, daarvoor in Hoogezand.
Denk niet dat de verhuizing naar het Hogeland slecht uitpakt. ´Mijn trouwe klanten zijn veelal gebleven en ik heb er veel nieuwe uit deze regio bij gekregen. Ik zou haast willen dat hier om de hoek nog een pension zat. Dan kon ik klanten doorsturen. Voor de zomervakantie moet ik nu al nee verkopen omdat mijn pension vol zit.´
Een oud schoolgebouw is ideaal voor kunstenaars. Ruimte zat en door de hoge ramen een prima lichtinval. Geen wonder dus dat Tiny (83) en Linda (59) Bouter zich thuis voelen aan de Laanweg in Roodeschool.
Aan beide uiteinden van de vroegere openbare lagere school hebben moeder (´in het lokaal van meester Dost´) en dochter (´in het handvaardigheidslokaal´) hun eigen woonruimte. Het middelste gedeelte is het atelier. De gang gebruiken ze als galerie.
´Het belangrijkste in het leven is dat je mag zijn wie je bent´. Sytze Greidanus (40) benadrukt het meermaals.* ´Wat je ook hebt meegemaakt, mensen verdienen een tweede kans. Het leven is te mooi om in alle ellende te blijven hangen.´
De chef-kok is samen met zijn vrouw Famke eigenaar van restaurant De Oude Sluis in Zoutkamp. Sinds januari beheren ze daarnaast restaurant Ons Schathoes op Landgoed Verhildersum in Leens.
Mijn vriendin en zoon verlieten mij. Vind je het gek?
Sytze weet wat het is om diepe dalen mee te maken. En er weer uit te komen. ´Ik heb ontzettend veel meegemaakt. Ben als twintiger verslaafd geweest aan cocaine. Een kutperiode, ik had me volledig opgeblazen, mijn vriendin en zoon verlieten mij. Vind je het gek?´
´Eigenlijk is het een verborgen parel. Mensen uit de omgeving die hier voor het eerst komen, reageren vaak verbaasd. Dat het hier zó mooi is, wisten ze niet.´
Syb en Jeannet Velink runnen bij het haventje van Molenrij De Horizon, slapen in hutten. Behalve acht hutten is er een minicamping met maximaal acht standplaatsen. Die is nu gesloten, het veld is te nat. De hutten zijn het hele jaar te boeken.
Bezoekers van zijn galerie kunnen denken dat er werk van meerdere kunstenaars hangt. Dat is niet zo, alle olieverfschilderijen zijn door hem gemaakt. De onderwerpkeuze van schilder Edwin Grissen (49) is divers.
De werken hangen in zijn Galerie de Winkel aan de Achterweg in Onderdendam. Een voor de hand liggende naam voor zijn galerie.
´Dit pand heeft een rijke historie van winkels en detailhandel. In 2004 hebben mijn vriendin en ik het huis gekocht van de familie Koster, die hadden er ooit een supermarkt. Eerder zaten er een kapsalon en tabakszaak in.´
Vita en René in hun studio. Aan de wand hun oude gitaren.
Roadbear Studios heet het IT-bedrijf van René Diekstra en Vita van der Lijke. Want: hij – geboren negatieveling – ziet overal beren op de weg. Zij – een positivo – ziet altijd kansen en mogelijkheden. En samen helpen ze opdrachtgevers beren te omzeilen.
Een ideale mix dus. René (42) en Vita (36) wonen sinds 2008 aan de Molenweg in Oudeschip. Einde van de wereld? Integendeel. ´Dit is het begin´, vinden René (achterneef van de gelijknamige psycholoog) en Vita (dochter van troubadour Hans van der Lijke).
Met Roadbear Studios bouwen ze websites, ontwikkelen applicaties, huisstijlen en logo´s en maken video´s en muziek. En ook hier vullen ze elkaar perfect aan. Zij doet de vormgeving, hij is zeg maar de computernerd. ´Iedereen adviseerde ons in het begin om ons te specialiseren. We dachten: ze hebben gelijk, maar wij worden daar beiden niet heel erg gelukkig van.´
´Ons bedrijf loopt goed. We waren tijdens de eerste lockdown even bang dat de boel in zou storten, maar het gaat alleen maar bergopwaarts.´
Hoe ze in Oudeschip zijn beland? ´We woonden in de stad Groningen en wilden beiden graag een muziekstudio. We zochten naar een plek waar dat financieel mogelijk was met in het achterhoofd dat we in principe van één salaris moeten kunnen leven. Het is Oudeschip geworden. We waren hier nooit eerder geweest. Een heerlijk rustig dorp.´
René: ´Wij vinden dit een ideale plek, mooi aan een doodlopend straatje. We hebben een flinke tuin, recht tegenover ons is de speeltuin. Achter de dijk heb je een strandje, je pakt makkelijk de boot naar Borkum en in 20 minuten ben je via de Eemshavenweg in Groningen. Mijn ouders in Warffum doen er langer over om in de stad te komen. Het verbaast ons als mensen niet van Oudeschip houden. Ook onze kinderen voelen zich hier thuis. Ofschoon het praktischer zou zijn om elders te wonen. Onze dochter van 12 zit in Groningen op school, onze zoon van 6 in Middelstum.´
Hallo, hallo, wie ben jij?
Met de oprukkende Eemshaven zijn ze niet blij. Toch willen ze het positief zien. Vita: ´De uitbreiding kunnen we waarschijnlijk niet tegenhouden. Dan moet je er het beste van maken. In samenspraak ervoor zorgen dat er geen zware industrie komt en dat het dorp ervan profiteert.´
In de studio achter hun huis werken ze aan de tweede album van RD (de initialen van René, op zijn Engels uitgesproken). ´Elke dag besteden we het eerste uur aan ons nieuwe album. Dat hebben we afgesproken omdat je voor een klant hard aan de bak gaat, maar je dat voor jezelf minder snel doet. Op deze manier dwingen wij onszelf.´
´Hallo, hallo, wie ben jij?´ klinkt plots een heldere kinderstem. We hebben een beller. Het blijkt Vita´s smartphone. René heeft een ringtone gemaakt van het zinnetje dat hun toen 2-jarige dochter sprak.
Het eerste album van RD – Sum of its parts – verscheen in 2019. Een instrumentale plaat, een mengeling van diverse muziekstijlen als rock en jazz. De verkoop van cd´s en albums hield niet over, maar via Spotify werden de nummers toch 10.000 keer gestreamd. Kassa, zou je zeggen. Het leverde hun welgeteld 2,70 euro op.
Vita: ´Toetsenist Coen Molenaar stelde voor om er met de hele band één patatje van te gaan kopen, zonder mayonaise. Ach, wij zien dit als exposure. Een bassist uit Spanje kwam zelfs met het verzoek om bladmuziek. Toch een leuk idee dat er nu in dat land iemand zit te studeren op onze nummers.´
Voor het nieuwe album hebben ze inmiddels zes nummers geschreven. Op 1 en 2 november zijn de eerste opnames in Studio Het Atelier in Weiteveen onder leiding van Frans Vollink, tevens de bassist. Niels Voskuil (drums) en toetsenist Coen zijn eveneens opnieuw van de partij. René speelt de gitaarpartijen in en Vita neemt de zang voor haar rekening. Ze denken dat het nog wel tot eind 2022 kan duren voordat het album verschijnt.
René is een veelzijdig muzikant. Gitaar (akoestisch, bas, elektrisch) is zijn specialiteit. Toetsen en drums doet-ie ook, maar naar eigen zeggen op bescheiden niveau.
´Ik heb nog drie jaar gitaarles gegeven in Oudeschip. Maar ik verloor het plezier erin. Je hebt vier categorieën: leerlingen zonder talent en met discipline, met talent en zonder discipline en die zonder en met beide vaardigheden. Die laatste groep is zeldzaam, misschien 1 procent van de leerlingen.´
Bert zingt ´Sayonara´ voor Sikke (links) en Hendrik-Jan.
Muziek en zang klinkt zaterdagochtend aan de Dr. Schönfeldstraat in Ulrum. Bert Schaap – alias Burdy – doet mee aan de schuurverkoop in het dorp. Bert zou Bert niet zijn als hij niet flinke promotie maakt voor zijn feestavond op 29 januari in de Bonte Wever in Assen. 30 jaar artiest zijn moet gevierd.
De achternaam van Jan is op speelse wijze verwerkt in het logo op de gloednieuwe bedrijfsbus.
Verrassend mag je de inrichting van het huis van Jan Slager (55) en Hilke Dobma (51) in Usquert zeker noemen. Overal staat slagwerk. ´Ruimtegebrek, we zoeken nog een geïsoleerde opslagruimte van 50 tot 100 vierkante meter, het liefst in Usquert.´
Met hun bedrijf De Slagwerkplaats timmert het echtpaar – 25 jaar getrouwd, 35 jaar bij elkaar en sinds 2014 zakenpartners – aan de weg in vooral Nederland en België. Hun activiteit: inkoop, verkoop en verhuur van nieuw en gebruikt slagwerk. En daarbij: Jan repareert slagwerk en stemt toetsen. Er zijn niet veel op de wereld die dat laatste kunnen. Daarover later meer.
Een vrolijke, spontane en enthousiaste vrouw. Aan de buitenkant is niet te zien dat Jet Walrecht (36) niet-aangeboren hersenletsel heeft. Toch beperkt het de inwoonster van Wehe-den Hoorn in haar hele doen en laten. Maar er is hoop!
