Ze zochten een vrijstaand huis en stuitten in Warffum op eentje waar een camping bij was. En zo werden Ineke Bakker en Gerrit Veldman dertien jaar geleden campinghouder. Spijt? Geen moment. ´We hadden geen idee wat we gingen doen. We stortten ons in het avontuur. Maar het heeft goed uitgepakt.´
Dat had Ineke (55) niet gedacht toen ze in de jaren tachtig in de collegebanken zat voor haar studie archeologie en die succesvol afrondde. ´Met archeologie heb ik weinig gedaan, mijn interesse in de geschiedenis is er nog steeds. Ik heb ook piano gestudeerd, niet afgemaakt, maar ben er wel in verdergegaan. Als pianist geef ik les en begeleid het Warffums Mannenkoor. Daarnaast treed ik solo op en doe ik veel begeleidingswerk. Dat kan ook zonder diploma.´
Deze maand heeft Jolanda keus uit zestien soorten ijs.
IJsmaker/melkveehouder Bas Hofman (58) maakt normaal gesproken twee werkdagen in de week boerderij-ijs. Daarmee redt hij het in de warme zomerweken niet. ´De 125 liter die ik afgelopen week gemaakt heb, is bijna op. Het ijs vliegt erdoor.´
Op een tropische zomerdag (10 augustus) zit zijn partner Jolanda Wierenga (52) met de hondjes Buddy en Roosje in de schaduw van de ijsboerderij aan de Wolddijk in Noordwolde. In een half uur tijd komen zeker tien ijsliefhebbers langs.
´Het loopt de hele dag door´, zegt Jolanda. ´Veel fietsers en automobilisten stoppen voor een ijsje. Geregeld komen bekenden langs. Omdat ik in diverse dorpen gewoond heb, kennen veel mensen mij. Soms reageren ze verbaasd, want ik doe het nog maar enkele maanden: hé Jolanda, verkoop jij ijs?!?´
Jelte heeft een bloemenstrook aangelegd bij zijn aardbeien met onder meer zonnebloemen. Die moeten insecten aantrekken die verzot zijn op luis.
Jelte Plas (29) kweekt op 0,3 hectare achter zijn huis in Rottum zijn Wadd´enaardbeien. Met hulp van zijn vrouw Erika en zijn ouders Klaas en Margreet.
´Jelte is de enige biologische kweker in de provincie Groningen. Biologische telers zijn er niet heel veel in Nederland. Samen zijn ze goed voor 12 hectare, de gangbare teelt vindt plaats op 2500 hectare. Aardbeienteelt is een van de moeilijkste teelten in Nederland en biologisch al helemaal´, vertelt Klaas.
´Zodra de motor start, begint ook voor mij de ontspanning. Boekingen verwerken en de verdere voorbereiding van de tocht zijn niet mijn favoriete bezigheden.´
Een zondagochtendje mee met de ZK 9 (Antonia) van Eppo Lukkien. Dik twee uur lang het wad op, sleepnetvissen en zeehonden kijken.
De weersomstandigheden kunnen bijna niet beter. Nauwelijks wind, aangenaam zonnetje en niet te warm. ´Dat was gisteren wel even anders. Regen, regen, regen. De mensen waren tot op de huid toe nat´, zegt Eppo.
De entree van de Weergang nodigt uit. Bloeiende stokrozen leiden naar de galerie in een sfeervolle, voormalige boerenschuur (anno 1759) aan de Burgemeester Brouwersstraat 28 in Garnwerd.
Veronique (links) en Colinda. Behalve een paard en shetlander lopen schapen, ezels, eenden, kippen, geiten, varkens en de honden Sil en Tommie rond op de dorpsboerderij.
Zandeweer op een warme zomerochtend. In het dorp is weinig activiteit te bespeuren. Hoe anders is het bij Dorpsboerderij Zandeweer, een kleinschalig bedrijf voor dagbesteding aan de Onnemaweg. ´Hier is genoeg werk te doen voor mensen die van het buitenleven houden´, zegt eigenaar Colinda van Hooijdonk.
Tien deelnemers verrichten deze ochtend verspreid over het terrein nuttig werk. Zo wiedt Hendrik Jan onkruid in de moestuin, schilt Gerrit binnen aardappelen en snoeit vrijwilliger Durk de meidoornhaag.
Zie je wel!
Gijs Visser, een van de drie aanwezige begeleiders, zaagt in de werkplaats hout op maat. Van de bouwpakketten maken de deelnemers vogelhuisjes. Vijftig jaar geleden kwam de man met het Rotterdams accent vanuit Capelle aan den IJssel naar het Noorden. ´Ik ben altijd uitvoerder geweest in bestrating en riolering. Van de dames mag ik niet met pensioen, ik moet hier van alles doen.´ Prompt wordt hij weggeroepen. ´Zie je wel!´
Doen op diek noemen ze het. En Costa del Wadden. De dijk achter Pieterburen is op warme dagen voor Linda de Hoop en Annelies Arkema de place to be. Kletsen, genieten van het uitzicht, de zonsondergang en de rust, wat drinken, fotograferen en lol maken. ´Wij zijn hier los van alles en iedereen.´
´De rust, de ruimte, de vrijheid. Dit voelt als onze achtertuin. Dit ís onze achtertuin. We zijn dankbaar om hier te mogen zijn´, zegt Annelies. Linda: ´Je kunt jezelf hier horen denken.´
Geregeld is hun vriendin Devi Mokkum mee, maar vanwege zwangerschap nu even niet. Soms schuiven passanten spontaan aan. Twee dagen eerder nam Elke Koster ´s avonds laat een kijkje bij haar schapen en dronk gezellig een wijntje mee. Wijnen op de dijk.
Buurtschap ´t Stort en omgeving (bij Leens) is deze zomer een paradijs voor fietsers en wandelaars én voor vlinders, bijen en andere insecten. Boerin Anita Jongman en haar kinderen Agnes, Esther en Hessel hebben een strook van ruim 2 kilometer lang en 3 meter breed laten inzaaien met een bloemmengsel van eenjarige planten.
Bloemenpracht heet hun project, dat wat hen betreft zeker niet eenmalig is. ´In totaal beslaan de bloemen bijna 1 hectare. De helft staat op ons eigen grond´, vertelt Anita. ´Akkerbouwers en één particulier hebben land beschikbaar gesteld om het lint te voltooien. Iedereen met wie ik erover praat, is enthousiast. Boeren én burgers. Hoe mooi is het dat wandelaars en fietsers hier straks kunnen genieten van de bloemen?´
Poppenspeelster Freya Noest zit 50 jaar in het vak. ´Geen moment meer aan gedacht´, zegt ze. Optreden is – hoewel gepensioneerd – haar lust en haar leven. ´Officieel bestaat mijn bedrijf niet meer. Alleen op verzoek treed ik nog op, reclame maak ik er niet meer voor. Als mensen mij vragen, dan doe ik het. Met alle liefde.´
Freya (69) bewoont sinds 1985 haar knusse, honderd jaar oude huis aan de Havenstraat in Zoutkamp. ´Vijftig jaar geleden ben ik begonnen bij een poppentheater in Brabant. Daar kon ik mijn creatieve ei niet kwijt. In 1973 verhuisde ik naar Westeremden om een eigen poppentheater te beginnen. Die theatervorm was hier nauwelijks, in tegenstelling tot het Westen en Zuiden. Uiteindelijk heb ik voor Zoutkamp gekozen vanwege het opkomend toerisme.´
Eya Popeya heet(te) haar poppentheaterschool. ´Freya van Eya Popeya, dat klinkt zo mooi. Ik heb de naam zelf bedacht, maar toen mijn moeder kwam te overlijden, kreeg ik de kinderboeken. Daartussen zat het boek Eya Popeya, het land der wijze dieren. Een prachtig kinderboek. Blijkbaar zit die klank diep in mijn hoofd.´
Ja, zo werk ik niet… met opdreunen
Duizenden optredens heeft ze gedaan, in haar theater aan huis en op locatie. ´Ik vind het mooi hoe de ontwikkeling is gegaan. In regels heb ik me nooit laten vastleggen. Poppentheater is voor mij lifestyle. Ja, ook nu nog. Het ís mijn leven.´
´Natuureducatie is steeds belangrijker gaan worden in mijn voorstellingen. Kinderen maar ook ouderen tijdens een wandeling op speelse wijze onderrichten over de natuur. Met poppen, maar bijvoorbeeld ook uitgedost als kruiden- of insectenvrouwtje. Op verzoek doe ik dat nu nog. Op elke natuureducatieve plek is dat mogelijk, in een bos, park of gewoon bij iemand in de tuin.´
´De belangstelling voor de natuur heb ik niet van een vreemde. Mijn vader was rentmeester van Brabants Landschap en mijn moeder kinderzuster en akela.´
´In het begin deed ik braaf een sprookje. Maar daar werd ik gek van. Teksten uit mijn hoofd leren kan ik niet, mijn sterke kant is improvisatie. De lijn van de voorstelling zit in mijn hoofd, verder niet. Zoals bij Jan Klaassen en Katrijn. Lastig is dat scholen tegenwoordig exact willen weten wat je speelt. Ja, zo werk ik niet… met opdreunen.´
´Er is zoveel rompslomp tegenwoordig. Vroeger was het makkelijk. Dan belden ze je op of je ergens een paar dagen later wilde optreden. En dan gebeurde dat, zo werd het gewoon geregeld. Je vertrouwde elkaar en het kwam goed.´
Op zijn Zoutkamps vis bakken en garnalen pellen
Voor haar voorstellingen gebruikt ze vaak fraaie, zelfgemaakte kostuums. Zo ook bij de rondleidingen die ze op verzoek door Zoutkamp geeft. ´Dan ben ik volledig in het zwart gekleed als Meldine, zij was in de 19de eeuw de waarzegster van het dorp. Bij het historisch festival Slag om Zoutkamp heb ik haar ook vertolkt.´
Trots is ze ook op haar musical ´t Stinkt op Soltcamp, die ze negen keer met de plaatselijke toneelvereniging Dukdalf speelde voor een uitverkocht Visserijmuseum. ´Negenhonderd bezoekers zijn er in totaal geweest.´
Volgende maand, op 13 juni, viert Freya haar 70ste verjaardag. ´Dat moet een mooi feest worden. We gaan op zijn Zoutkamps vis bakken en garnalen pellen. Uiteraard op 1,5 meter afstand van elkaar.´
Groots zou Peter ´Graspop´ Buurma vandaag (vrijdag 17 april) zijn vijftigste verjaardag vieren. En op de 29ste editie van het Graspop Festival Baflo eind mei zouden naar schatting 1500 bezoekers komen. ´Er zijn ergere dingen hoor. Mensen die overlijden of doodziek zijn. Bedrijven die omvallen, zzp´ers die in de problemen komen. Laten we hopen dat dit zo snel mogelijk achter de rug is, dat is het beste voor iedereen´, zegt Peter op zijn verjaardag.
´Normaal vier ik mijn verjaardag niet, maar voor mijn vijftigste wilde ik een uitzondering maken. In en bij het ijsbaangebouw in Rasquert zou ik een groot feest geven, met een band en dj. Begin maart stond ik op het punt de uitnodigingen te versturen, maar ik heb daarmee gewacht omdat het de verkeerde kant op dreigde te gaan.´
Petra en de kinderen willen in Gasselte de boel versieren
