Vier buurvrouwen wandelen vijf middagen in de week een rondje door hun wijk, De Brake 2 in Winsum. Als het weer tenminste een beetje meewerkt.
De rollatorclub noemen ze zichzelf gekscherend. Soms heeft het wat weg van een race als ze achter elkaar lopen in plaats van twee aan twee.
Lees verder “Daar heb je de rollatorclub!”
Bedrijvigheid alom aan De Werf in Winsum, dinsdagochtend tegen tienen. Marenland Recreatie brengt kano´s en paddle boards. Kinderen, veelal tieners, melden zich, soms in gezelschap van hun ouders.
Lees verder “Suppen en kanoën in laatste vakantieweek”
Wielrennen lijkt populairder dan ooit, Reinder Tuitman (74) doet het al zeker veertig jaar.
Zijn enthousiasme is onverminderd groot. Maar hij beseft dat zijn leeftijd hem extra kwetsbaar maakt. ´Hoe ouder, hoe voorzichtiger. Bang om te vallen hè. Hardlopen deed ik graag, dat kan vanwege mijn kunstheup niet meer. Schaatsen durf ik niet meer omdat een valpartij misschien betekent dat ik helemáál niks meer kan.´
Lees verder “Fervent wielrenner Reinder schakelt een tandje terug”
Met zijn Friese vlag, pet en shirt wandelt Hendrik de Groot deze zaterdag in juli een deel van het Pronkjewailpad: van Noordpolderzijl naar Pieterburen. De rest van de 250 kilometer lange route volgt later.
De fanatieke wandelaar uit Nij Beets is na 31,5 kilometer bijna bij het eindpunt. Alleen nog een stempel halen in de Petruskerk.
Lees verder “Hendrik wandelt altijd in zijn Friese outfit”
Je verwacht het niet op die plek: een man jongleert op een warme zondag op de parkeerplaats aan de Molenweg in Tinallinge.
Lees verder “Jelle probeert de ballen in de lucht te houden”
Echte levensgenieters zijn ze, de Brabanders François (61) en Marjet Vissers (57). Voor het eerst van hun leven vieren ze vakantie in Noord-Groningen. Met hun drie generaties havanezers.
Boomy (oma), Coco (dochter) en Lotje (kleindochter) – 9, 6 en 3 jaar oud – zijn door Marjet gefokt. Een hobby waarmee ze inmiddels is gestopt.
Lees verder “Op vakantie met oma, dochter en kleindochter in de fietskar”We staan met onze caravan/sleurhut/liefdescontainer in Ulrum
Wat een luxeleventje leiden de honden Dushi en Tyson van Henk toch! Relaxed liggen ze op de kussens voor op zijn bakfiets. Hun baas doet het werk wel.
´Het is een elektrische fiets hoor´, zegt Henk tussen Mensingeweer en Wehe-den Hoorn. ´Maar ik trap wel flink mee, anders haal ik met deze accu Lauwersoog niet. En ik moet op Schiermonnikoog nog een paar kilometer fietsen naar de camping.´
Lees verder “Met de honden naar Schier”
Je kunt ze geregeld zien zwoegen in de buurt van hun dorp, vijf vrouwen uit Winsum die hun hardloopschoenen hebben ondergebonden om gezamenlijk kilometers te maken. Deze lenteavond is het clubje compleet.
De jongste (Ilona Stoepker) is net 50, de oudste (Maria Luimstra) is van het excellente bouwjaar 1964. Hilma Hammenga, Esther Oosterhof en Eilana Maring zijn de andere vijftigers.
Het was Maria die in het voorjaar van 2020 de stoute schoenen aantrok. ´In de strijd tegen de coronakilo´s en om meer te bewegen´, vertelt ze. Buurvrouw Ilona sloot zich direct bij haar aan en later volgden Hilma, Eilana en Esther. Want samen sporten motiveert en is wel zo gezellig. Zeker als je onderweg kletst alsof het een verjaardagsfeestje betreft.
En de kilo´s vliegen er inderdaad af. Ilona: ´Ieder van ons is minimaal 10 kilo kwijtgeraakt. Bij ons vind je geen coronakilo´s.´
Plotseling klinkt het: Ik ben fier op u Maria!
Twee avonden in de week en op zondagochtend stippelen de Runnerbuufs, zoals ze zich noemen, een route uit in de buurt. Zo lopen ze deze avond een rondje Tinallinge, een afstand van pak ´m beet 8 kilometer. Doen ze een klein uurtje over. Hun langste rondje tot dusverre is 13 kilometer. Ze zijn van plan om af en toe mee te doen aan hardloopwedstrijden, zodra die weer mogen.
Er is niveauverschil, zodra de onderlinge afstand te groot wordt, rennen de koplopers terug om zich bij de rest aan te sluiten.
Maria heeft, zegt ze zelf, Evy op de rug. Dat wil zeggen, ze heeft de app van hardloopgoeroe Evy geïnstalleerd op haar smartphone die zich in haar achterzak bevindt.
En zo kan het gebeuren dat de Vlaamse geregeld het woord neemt met vooral statistische informatie. Plotseling klinkt het: Ik ben fier op u Maria!
De anderen doen zeker niet onder voor Maria, maar dat weet Evy weer niet.
Maar dan komt Evy met een leuk weetje. Hardlopen is goed voor je seksleven, klinkt het vlak voor Abbeweer.
Geroezemoes en gegiechel.
De loop zit erop. Nog even een fotootje op de brug in de woonwijk. Het is de dames opgevallen dat hun route achteraf opvallend vaak de vorm vertoont van het mannelijk geslachtsdeel. ´Laatst hebben we zelfs een heel erge piemel gelopen´, lacht Hilma. ´Laat maar eens zien Maria.´
Maria toont het kaartje op haar smartphone.
Mwah, het is misschien net wat je wílt zien.
Zou Evy dan toch gelijk hebben?
Het Pieterpad is in coronatijd populairder dan ooit. Elke dag wagen tientallen tot honderden wandelaars zich op het Hogeland aan een twee etappes. Zonder uitzondering goedgemutst en genietend van het landschap.
In twee afleveringen zes duo´s en twee solowandelaars die een pauze hebben ingelast. Deel 2.
Wie: Ferry en Judith uit Moerkapelle. Waar: Schouwerzijlsterweg in Winsum. Wanneer: zaterdag 6 maart, 15.00 uur.
Verkeerd gelopen: over Warfhuizen naar Winsum
Daar zitten ze op het bankje terwijl twee andere Pieterpadlopers met stevige pas passeren, komende vanaf Mensingeweer. ´Die zijn wél goed gelopen´, zegt Judith lachend.
Lees verder “Pauzerende Pieterpadlopers zijn altijd goedgemutst (2)”
Arno van der Heyden loopt op een grauwe lentedag over het Westerdijkhornsterpad, tussen Winsum en Bedum. Hij wandelt makkelijk, dat kan bijna niet anders als je een culturele duizendpoot bent.
´Ik was in Winsum bij Martin Noorda voor een shiatsu-massage. Was met de trein gekomen en besloot terug te lopen, normaal draag ik wandelschoenen en een betere jas. Mijn bedoeling was om eerst in Sauwerd de trein te pakken naar Stad. Maar Sauwerd bleek dichterbij dan gedacht. Daarom nam ik de afslag Winsumermeeden. Of ik stap in Bedum op de trein óf loop door naar huis.´
Wacht! Arno ziet het torentje van Westerdijkshorn. Wijzend: ´Daar woont Bas Mulder, al meer dan 20 jaar mijn vaste pianist. Denk dat ik zo nog even bij hem aan ga voor een kop koffie.´
Kortom, van vastomlijnde plannen is geen sprake.
