Fries is wekenlang de voertaal rond de Bieuwketil, tussen Warffum en Onderdendam. Het 170 jaar oude rijksmonument krijgt een flinke opknapbeurt.
Vier Friezen zijn deze donderdagmiddag in touw. Douwe en Jacob metselen een van de twee landhoofden. Hielke en Ate zijn aan de andere kant van de brug met van alles en nog wat bezig. ´Een beetje afstand tussen ons is heel goed, dan krijgen we minder snel ruzie´, grapt Hielke.
Lees “Fries kwartet pakt Bieuwketil aan” verder
Het is krap aan 4 graden, maar Rick Danhof heeft het bepaald niet koud. ´Man, ik heb het smoorheet. Je bent steeds in beweging hè.´
Rick (23) maakt de zonnepanelen schoon op het dak van de Marciaborg in Rasquert. Er liggen zo´n 230 stuks.
Lees “Rick heeft het smoorheet in zijn bakje” verder
Wéér eentje verkocht. Cosis verkoopt zoals elk jaar kerstbomen bij hertenkamp De Borgstee in Winsum. ´We gaan door tot de voorraad op is, waarschijnlijk is het zaterdag zover´, zegt Piet Ruchti.
Piet woont op een steenworp afstand van de hertenkamp en helpt geregeld mee als vrijwilliger. En ´s weekends is hij de vaste verzorger van de dieren. ´Ik ben net drie maanden met pensioen, ben 45 jaar accountmanager geweest in de jacht- en schietsport. Man, ik ben blij dat ik wat om handen heb. Gisteren heb ik hier nog de dakgoot schoongemaakt.´
Lees “Kerstboom van Marcel & Manon komt met de bolderkar” verder
De klus wordt voor Eric Aalders (43) steeds moeilijker. Op het kerkhof in Garnwerd knapt hij in de najaarszon een grafzerk uit 1850 op.
Met een kwastje met zwarte verf in de hand staart hij naar de vervaagde tekst. ´Het is me niet helemaal duidelijk wat er staat. Dit is het lastigste deel. Het is echt puzzelen nu.´
Lees “Puzzelen voor Eric op het kerkhof” verder
Hij is postbezorger in Pieterburen én Roodeschool en wijde omgeving. Fred Herkströter (49) uit Doodstil legt elke dag 110 kilometer af op duurzame wijze, op een elektrische scooter en driewieler van PostNL.
Lees “Fred, postbezorger in Pieterburen én Oudeschip, scootert elke dag 110 km” verder
Schillenboer in ruste Sietse Siegers heeft voortaan vrij uitzicht op de Onderdendamsterweg in Winsum. De drie kastanjebomen voor zijn huis zijn geveld. Ze leden aan de kastanjebloedingsziekte.
Op een ochtend in november halen Sjabbe Datema en Sjoert-Jan van der Veen de takkenhoop weg. Alles gaat in de versnipperaar. Sjabbe (Mensingeweer) heeft samen met zoon Robin en stiefzoon Sjoert-Jan (beiden Eenrum) een loonbedrijf en boomrooierij.
Lees “Kastanjebomen weg bij schillenboer Sietse” verder
Een wit schilderspak aan, een blauwe muts op het hoofd. Klaas Pieterman (76) is op een maandagmorgen begonnen aan een flinke klus: het schilderen van het sierhek voor de pastorie in Niekerk.
´Drie weken duurt het, weet ik nog van de vorige keer. Als het weer tegenzit, is het misschien pas volgend jaar klaar. Het is geen haastklus, ik doe rustig aan. Het moet goed gebeuren. Haasten heeft geen zin.´ *
Lees “´Domie´ schildert rustig zijn hek, haasten heeft geen zin” verder
Winsumer rundvlees verkocht ze al, in augustus kwam daar Winsumer zuivel bij. ´Zelfgemaakt in de keuken van melk van onze koeien´, zegt Martine Wolters-van Dijk, die samen met haar man Klaas een melkveehouderij heeft aan de Netlaan in Winsum.
De melk waar Martine (38) de producten van maakt, komt van de negentig koeien die grazen op het land rond boerderij Nimmerdor. ´Het is geen biologische melk, maar het gaat wel een eind die kant op. Onze melk leveren we via de melkfabriek aan Albert Heijn. Daarvoor gelden duurzame eisen.´
Lees “Het avontuur van Martine op boerderij Nimmerdor” verder
Daar hebben Aaffien en Marieke Datema wel even hun best op gedaan. Moeder en dochter trakteren de mannen die bij Tinallinge bieten rooien op een uitgebreide lunch.
Lunchen in de vette klei. En wat voor een lunch! ´Een broodje hamburger, soep, bolletjes met ham en kaas, fruit, drinken en slaatjes´, somt Aaffien het aanbod op. ´Je moet goed voor de werkers zorgen.´
Lees “Een heerlijke lunch in de vette bietenklei” verderAls het maar niet gaat vriezen
Jan Jaap Boehlé (61) zit op de grond en wiedt zevenblad en zuring. De aarde laat hij door zijn handen glijden om te voorkomen dat piepkleine wortelresten achterblijven. ´Dán pas kun je tuinieren, anders blijf je eeuwig achter de feiten aanlopen. Het is monnikenwerk, maar als je het niet doet, ben je nog meer tijd kwijt. Dan moet je het één of twee keer per maand doen. Dit scheelt zoveel ellende.´
Lees “Monnikenwerk voor Jan Jaap en vrijwilligers in Domies Toen” verder