Diva op de met kroos bedekte Eenrumermaar. Harm, Bix en Denny staan. Thea en Anneke schuilen onder de overkapping voor de regen.
De vlet Diva gaat zaterdag de winterstalling in. Traditioneel halen de eigenaren, een vriendenclubje, tijdens de laatste tocht van het seizoen zwerfafval uit het water.
Vlak voor vertrek bepalen Denny en Thea Pelupessy, Harm en Anneke Post, en Bix Jacobse woensdagochtend waar ze de lunch zullen nuttigen. Ze zijn er snel uit omdat slechts een beperkt aantal horecazaken open is en varen via Schouwerzijl vanwege een stremming niet kan. Het wordt Abrahams Mosterdmakerij & Restaurant in Eenrum. Daarmee ligt de route vast: Winsum-Eenrum vice versa.
Vanaf links: Jan Gerdez (opstapper), Jan de Jonge (schipper) en Albert Buursma (gids).
De ZK 4 (Albatros) ligt zaterdag rond het middaguur aan de kade voor café-restaurant Bij Hammingh in Garnwerd. Jan Gerdez, Jan de Jonge en Albert Buursma wachten geduldig op wandelaars die zij mee terugnemen naar Zoutkamp.
Annemiek (links) en Paulien hebben de taken verdeeld.
Beiden liepen ze met hetzelfde idee rond: Winsum iets meer kleur geven door her en der in het dorp bloemzaadjes te zaaien. Deze zomerse avond fietsen de zussen Paulien Kuik-Pannekoek en Annemiek Pannekoek langs die plekken om bij te zaaien, onkruid weg te halen en bordjes te plaatsen.
Jan Vogel heeft wat gas teruggenomen, toch is hij deze lentedag op de begraafplaats in Den Andel te vinden. Net als een jaar geleden.*
Dorpelingen helpen hem inmiddels met het onderhoud. ´Dit jaar maak ik af, indien mogelijk. Dan kijk ik hoe de omstandigheden zijn. Zolang het kan ga ik door, maar aan alles komt een eind.´
Jan (82) onderhield de begraafplaats aan De Streekweg de laatste jaren in zijn uppie. Toen hij 25 jaar geleden begon, was er nog een legertje vrijwilligers actief.
Een oudere man zit voorovergebogen op zijn knieën tussen de weelderige begroeiing op het kerkhof in Zuurdijk. Hij wiedt geen onkruid, maar wat doet-ie dan wel?
Eigenlijk is het puur toeval dat de roots van de nieuwe voorzitter van IJsvereniging Noorder Rondritten in Baflo liggen, de start- en finishplaats van de wedstrijd en toertocht (naast Uithuizen en Appingedam). Toch geeft dat de functie voor hem iets extra´s.
Ludy Bultena (63) woont al jaren in Bedum, vandaag is hij op de motor in Baflo. Voor hem geen vervelend uitje. ´Iedere keer als ik in Baflo kom, gaat mijn hart open. Dan denk ik: hier hoor ik eigenlijk wel thuis. Zoals we hier nu ook zitten, bij de haven. Kijk eens naar die kapperszaak (Haarmode Ria), vroeger zat daar café De Reus. ´Bondshotel´ staat nog op de gevel. Prachtig toch?´
Ik was misschien toch een wat lastige jongen
En even later: ´Hier liggen zoveel mooi herinneringen. Ik liep altijd via het hoogholtje naar de lagere school in Rasquert. Tussen de middag stuurde meester Rienks mij regelmatig naar kruidenier Buikema om vla voor hem te halen. Was hij mij een poosje kwijt, ik was misschien toch een wat lastige jongen.´
En de herinneringen aan de sneeuwwinter van 1979, toen soldaten hem met zwaar materieel de weg van Lutke Saaxum naar Saaxumhuizen begaanbaar lieten maken. ´In mijn herinnering heb ik het helemaal zelf gedaan, maar dat is natuurlijk niet zo. Voor sommige bewoners voelde onze komst als een bevrijding.´
Hij wijst naar een herenwoning. Stond een paar jaar geleden te koop. En Ludy had daar wel oren naar, maar… ´Gerda, mijn vrouw, komt uit Groningen, we werkten destijds in Groningen en dus was Bedum een logischer optie, net wat dichterbij. En achteraf blijkt wonen tussen Baflo en Stad een prima compromis.´
En dan openbaart hij een geheim: zijn wiegje stond in Noordoost-Friesland, in Ternaard. ´Laat ze dat hier niet horen. Maar ik ben een echte Groninger hoor. Mijn vader kwam uit Uithuizen, mijn moeder uit Zeeland. Van mijn Friese tijd herinner ik me niks. Toen ik een half jaar was, verhuisden we naar Baflo waar mijn vader burgemeester werd. Tot mijn 22ste woonde ik hier.´
Ludy is docent/coördinator bij Noorderpoort in Groningen, waar hij onder meer met collega´s het Johan Cruyff College oprichtte, een opleiding marketing/communicatie voor aankomende topsporters. September vorig jaar zat hij veertig jaar in het onderwijs en heeft daar nog geen moment spijt van gehad.
IJs en weder dienende blijf ik voorzitter tot de tocht in ieder geval geweest is
Vorig jaar benaderde Onderdendamster Bennie Kluiter hem namens het bestuur van de Noorder Rondritten met het verzoek om Piet Wieringa op te volgen als voorzitter. Daar was Ludy snel uit en niet alleen omdat hij Bennie goed kent. ´Ik was direct enthousiast, de combinatie met Baflo is mooi en verbinding leggen tussen alle ijsclubs binnen Noorder Rondritten is iets wat mij ligt.´
Dat ze bij hem op de korrel hadden, was niet verrassend. ´IJs fascineert mij van jongs af aan. Marathonschaatser Jannes Kadijk uit Westernieland gaf mij in Rasquert nog schaatsles. Later deed ik mee aan wedstrijdmarathons. Dat was niet zo´n succes, ik reed altijd achteraan. Die jongens schaatsen best hard hoor. Via de schaatssport rolde ik in allerlei bestuursfuncties binnen de KNSB. Zo ben ik bijvoorbeeld voorzitter geweest van Gewest Groningen en van het landelijke inline skaten. Op een gegeven moment ben ik gestopt. Maar als je één keer voorzitter en vrijwilliger bent geweest, weten ze je te vinden.´
In november 2020 volgde de officiële benoeming tot voorzitter in de algemene ledenvergadering, drie maanden later mocht Ludy direct flink aan de bak. Het begon stevig te vriezen en even leek er na 24 jaar eindelijk weer een tocht aan te komen. Veel regelen en overleggen, de route verkennen op de motor, de pers te woord staan. Hij had het er druk mee. Maar uiteindelijk… weer geen tocht.
Toch heeft Ludy er alle vertrouwen in dat hij de tocht als voorzitter gaat meemaken, het geluk dat zijn voorganger ontbeerde. ´Twee à drie weken flinke vorst hebben we nodig, dan zie ik hier in Baflo een mooie start. We gaan het meemaken, daar ben ik van overtuigd. Dit jaar hebben we er best wel dichtbij gezeten.´
Wil hij langdurig voorzitter zijn? ´Hetzelfde geldt als voor mijn werk: zolang ik het leuk vind, doe ik het. IJs en weder dienende blijf ik voorzitter tot de tocht in ieder geval geweest is… Tenzij hij volgend jaar is, dan blijf ik langer.´
Ludy is sportief aangelegd, doet aan wielrennen, skiën, skeeleren, spinning en hardlopen. ´Ik heb de Noorder Rondritten ooit geskeelerd vanuit Uithuizen en gefietst vanuit Loppersum.´
De toertocht schaatste hij twee keer, de laatste keer in 1997. ´Met een groepje mannen van de IJsvereniging Bedum deden we mee.´
Als ik op de motor zit, moet ik een doel hebben
Ook maakt hij deel uit van het motorbegeleidingsteam (MBT) Assen, waarbij hij wielerwedstrijden en andere tochten in het hele land begeleidt als verkeersregelaar. ´Wielrennen vind ik ontzettend leuk. Via het Cruyff College ken ik veel wielrenners. Hoe leuk is het om ze te volgen en dat te combineren met mijn hobby motorrijden. Ook als ik op de motor zit, moet ik een doel hebben.´
Bij de Wielerronde van Winsum is hij elk jaar de motorrijder. Soms rijdt een cameraman/vrouw of speaker met hem mee. Speaker is hij zelf ook regelmatig, bijvoorbeeld bij de Winterloop in Bedum, de schaatsmarathons in Sportcentrum Kardinge en bij andere activiteiten.
En misschien wel het allerleukst vindt hij de rol van hoogbejaarde kindervriend, die hij al meer dan twintig jaar in zijn woonplaats vertolkt. ´Dan ben ik even de bekendste en populairste man van Bedum.´
Welgeteld 88 kaarsrechte rijen liggen evenwijdig aan de Oosterweg in Den Andel. Vijf daarvan – in totaal 450 strekkende meter – huurt Lub Snijder, die zaterdag met hulp van goede kennis Joke Klompien 80 kilo poters in de ruggen laat verdwijnen.
Lub (´mijn opa heette Lubbertje, dat wilden mijn ouders mij niet aandoen´) heeft een bijzondere week achter de rug. Maandag verraste burgemeester Henk Jan Bolding hem met een telefoontje. Het had Zijne Majesteit de Koning behaagd hem te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Joop heeft de kippen brood gegeven. Berend kijkt toe.
Joop van Duinen loopt met een krat brood naar de hertenkamp in Eenrum. Hij is een van de vrijwilligers die bij toerbeurt een week lang de dieren verzorgen.
´Morgen nog en dan zit de week er weer op´, zegt Joop (68). ´Ik heb mij vorig jaar zomer aangemeld na een oproep. Het legertje dierverzorgers vergrijst en de hertenkamp op slot doen, was een van de opties. Dat zou zonde zijn. Sluit je zo´n prachtige voorziening eenmaal, dan komt die nooit meer terug.´
Bert sleept de takken weg die Ricardo in sneltreinvaart afzaagt.
Zaterdag moest het maar weer eens gebeuren. Eén keer in de drie jaar knotten vrijwilligers de wilgen langs de Oude Kievesterweg in Rasquert.
Voor Bert Meijer een uitstekend moment, het is een rustige periode op zijn bedrijf (Kwekerij Brandenburg*). ´Ik heb gisteravond besloten om te gaan knotten omdat het vandaag prachtig zonnig en vorstig weer is.´
