Aftellen naar de grote verhuisdag

Het persbordes is gedemonteerd. Frits, Peter en Jeroen (vlnr) breken de steiger af. Geen van drieën heeft trouwens ooit gevoetbald voor Hunsingo of Viboa, de voorlopers van vv Winsum.

Zaterdag 27 juni is de grote verhuisdag van voetbalvereniging Winsum naar het nieuwe Geert Reinders Sportpark. De voorbereidingen zijn al ruim twee weken in volle gang.

Maandagmorgen demonteren drie leden van de accommodatieploeg het persbordes op het hoofdveld aan de Schouwerzijlsterweg. ´Vaak als Friese clubs hier speelden, kwam er een cameraploeg mee´, vertelt  vertelt vrijwilliger Frits Datema, die de klus klaart met Jeroen Roze en Peter Dijk. Even verderop maait Piet Molenkamp het gras. Elle Faber is op het nieuwe complex de velden aan wiedeggen.

Lees verder “Aftellen naar de grote verhuisdag”

Jaap rommelt wat aan bij zijn geliefde zwembad

Met een aardappelschilmesje schraapt Jaap Ridderbos onkruid weg tussen de straatstenen voor zwembad De Breede. ´Als je hier aankomt is het onkruid geen gezicht. Dat vind ik niet prettig. Daarom rommel ik hier wat aan.´

Drie vrijwilligers doen het groenonderhoud van het zwembadterrein. Naast Jaap zijn dat Henk Berghuis (oud-badmeester) en Harry de Jonge. Vandaag is Jaap alleen bezig.

Lees verder “Jaap rommelt wat aan bij zijn geliefde zwembad”

Boet´n toen: camping met rust en ruimte (en geen plek voor verplicht boete doen)

Koos en Linda. Op de achtergrond ´t Proathoes, een gemeenschappelijk onderkomen voor gasten en vrijwilligers. Links de caravan van Linda.

Een paradijsje, oase, pareltje. Zo omschrijven Koos van der Maar en Linda Bandsma camping Boet´n toen in Pieterburen. ´Hoe druk het ook in de Hoofdstraat is, als je het kerklaantje op rijdt, vind je alle rust.´

Maar dat geldt vandaag even niet. Een bosmaaier voert het hoogste woord. Enkele vrijwilligers zijn bezig met groenonderhoud. De niet-commerciële camping draait volledig op vrijwilligers en een stichtingsbestuur. Voorzitter Koos van der Maar en secretaris Linda Bandsma hebben een besprekinkje op terrasstoelen voor ´t Proathoes.

Lees verder “Boet´n toen: camping met rust en ruimte (en geen plek voor verplicht boete doen)”

Jan (81), al jaren de enige vrijwilliger van de begraafplaats

Hij is zes dagen in de week te vinden op de begraafplaats aan De Streekweg in Den Andel. Er is genoeg te doen, want Jan Vogel is al jaren de enige vrijwilliger. ´Alle dagen ben ik hier een paar uurtjes zoet.´

´Ik ben nu met mijn 24ste jaar bezig. Toen ik begon, was er een groep van zestien mensen actief. Velen daarvan waren toen al in de tachtig en zijn inmiddels overleden. Nu ben ik zelf 80-plusser, in oktober hoop ik 82 te worden. In de beginjaren gingen we als groep weleens bij hobbykweker Gerrit Plakmeijer zitten voor een drankje en versnapering. Dat heeft in mijn eentje niet zoveel zin.´

Lees verder “Jan (81), al jaren de enige vrijwilliger van de begraafplaats”

Hannie, Joop en Catrienus speuren naar nesten van weidevogels

Catrienus, Joop en Hannie.

Hannie Smelt, Joop Sijbolts en Catrienus Rouwé speuren op een dinsdagmorgen in mei grasland af bij Onderdendam.

In hun handen hebben ze stokken, maar die hoeven de grond niet in om een nest te markeren. ´We hebben op dit perceel geen nesten van weidevogels gevonden´, zegt Hannie, die samen met haar man een melkveehouderij heeft.

Het gras moet er vandaag af

Lees verder “Hannie, Joop en Catrienus speuren naar nesten van weidevogels”

Vier volle machines met oranje tasjes van de voedselbank

Een droogmolen en een paar meter verderop een waslijn vol oranje tasjes. Irene Visser, vrijwilliger bij Voedselbank Het Hogeland, heeft zich wel wat op de hals gehaald.

´Hoeveel tasjes het precies zijn weet ik niet, maar mijn wasmachine met een capaciteit van 9 kilo heeft vannacht twee keer gedraaid. Wat je nu ziet, is de helft. Het eerste deel heb ik gistermorgen al gedaan.´

Geregeld staan voorbijgangers even stil

Lees verder “Vier volle machines met oranje tasjes van de voedselbank”

Eind mei zijn de banen pico bello, zegt Betto

Een medewerker is met stappen aan het uitmeten. Betto kijkt toe.

Kranen verstoren de stilte in Breede. Tennisclub Warffum krijgt nieuwe banen. Bestuurslid en gepensioneerd gemeenteambtenaar Betto Meijer kijkt toe. ´Ik fiets hier elke dag even naartoe om te zien hoe de werkzaamheden vorderen.´

Veertien dagen geleden is Antea Group begonnen in Breede. De oplevering is voor 1 juni.

´Onze gravelty-banen waren dringend aan vervanging toe. De bovenlaag liet op diverse plaatsen los. De toplaag van rubbergranulaat is verwijderd. De ondergrond van beton met zoab blijft, dat weghalen zou ons gigantisch veel geld kosten.´

Zelfs bij windkracht 7 kun je hier nog tennissen

Lees verder “Eind mei zijn de banen pico bello, zegt Betto”

Drukkers hebben het weleens drukker gehad

Vanaf links Evert, Ronny en Anne in de drukruimte. 

Dorpsblad De Schakel verschijnt in coronatijd digitaal, op tien exemplaren na. Rustige tijden dus voor de drie drukkers: Evert de Vries (62), Anne van der Molen (60) en Ronny van der Kooi (49).

´Alleen de redactie moet nog flink aan de bak, hoewel De Schakel flink dunner is doordat er geen activiteiten zijn´, vertelt Evert, al 18 jaar drukker van het blad voor Baflo, Rasquert, Saaxumhuizen, Den Andel en Tinallinge. Zijn twee collega´s doen het vijf jaar. Mogelijk krijgen ze gezelschap van een vierde man. Henk Kuizenga draait proef als drukker. 

Donderdagmorgen (22 april) zijn Evert, Anne en Ronny even voor overleg in wat normaal het zenuwcentrum is, hun drukruimte in het gedeelte van het dorpshuis waar jarenlang het consultatiebureau zat. ´Gisteravond heeft de redactie het meinummer samengesteld en opgemaakt. Voor het laatst trouwens met Ella Knol als redactielid.´

Het is nu een kwestie van een druk op de knop

Lees verder “Drukkers hebben het weleens drukker gehad”

´Alle dagen zijn geweldig, al 33 jaar lang´, zegt vrijwillig molenaar Ida

Voor wie Ida Wierenga-Spijk (72) zoekt een gratis tip: ga naar De Goliath, daar moet ze zijn. Zo ook deze maandagochtend*, haar Kia Picanto staat naast het molenhuis. Zou molen Ida geen betere benaming zijn voor de poldermolen? ´Ik doe veel voor de molen, maar dat zou me te veel eer zijn.´

Ida schenkt in de molenschuur koffie in en snijdt koek. Vanuit het keukentje: ´Wat hebben organisaties mij vervloekt in het begin. Mij maken ze niks wijs. Met mijn fotografisch geheugen heb ik een sterk wapen in handen. Wat er ooit gezegd of beloofd is, zit in mijn geheugen gebeiteld.´

Dankzij de kordate, innemende, enthousiaste en geen blad voor de mond nemende Ida staat de meest noordelijke molen op het vasteland van Nederland er piekfijn bij.

De molen is eigendom van de Stichting Beheer en Behoud van het Poldermolencomplex De Goliath. De stichting heeft 180 donateurs.

´In 1993 heb ik in drie, vier maand 51.000 – toen nog – gulden bij elkaar geluld voor een nieuw rieten dak. De actie was hard nodig, want als het regende werd het binnen net zo nat. Voor een geeltje wordt De Goliath weer een juweeltje, heette de actie.´

Hij kreeg er twee, ook eentje op zijn andere wang

Lees verder “´Alle dagen zijn geweldig, al 33 jaar lang´, zegt vrijwillig molenaar Ida”