Een medewerker van Bremer handel & transport uit Burum treft voorbereidingen voor het plaatsen van een bouwbord langs de provinciale weg N361 tussen Adorp en Sauwerd.
Het lijkt alsof de tekst op de kop staat, maar dat is schijn. ´Zodra de constructie openklapt, komt het helemaal goed.´
De weg tussen de afslag Munnikeweg en de stad is tot eind augustus gestremd vanwege onderhoud. Het gedeelte in Adorp wordt opnieuw ingericht. Het fietspad krijgt – en dat werd tijd ook! – een nieuwe asfaltlaag. Fietsers kunnen er in de zomervakantie gebruik van blijven maken.
De Connie vaart de sluis bij Abelstok binnen nadat het Durk is gelukt bij het bedieningspaneel te komen.
Dat valt nog niet mee, de sluis bij Abelstok bedienen vanaf een 16 meter lang skûtsje. Durk Bakker en Connie Hermus ondervinden dit vrijdagochtend als ze op weg zijn naar Winsum.
Precies tegenover het bedieningspaneel ligt een schip afgemeerd, waardoor het verdraaid lastig manoeuvreren is. Uiteindelijk komt het goed. ´Altijd rustig blijven´, luidt het devies van de ervaren schipper Durk (56) die samen met zijn één jaar jongere vriendin vakantie viert in Groningen. ´We zijn een dag in de omgeving van Leens geweest, blijven een nacht in Winsum en gaan dan verder naar Delfzijl.´
De Wasserwacht-bus van Rob R. (Rinse) de Jong en zijn vriendin Chantal Ensing is een opvallende verschijning op de Noord-Groninger wegen. ´Als ik mensen voor het eerst meeneem, verbazen ze zich: Rob, de mensen kijken allemaal naar ons. Mij valt het niet meer op, ben er inmiddels aan gewend.´
De 57-jarige Feerwerder, van beroep docent fotografie aan Noorderpoort in de stad, kocht de Mercedes 407D met 72 pk-motor in 2013. ´Ik was al een tijd op zoek naar een dergelijke bus, maar als er ergens eentje te koop stond, was het me altijd net te ver weg. Deze komt uit de buurt van Oberhausen, over de grens bij Arnhem.´
Daar zijn ze weer, de oude bekenden* Mario Meyer en Bernhard Giesen. Zeker om het weekend bivakkeren de Duitse viskameraden sinds een jaar bij Abelstok, tussen Mensingeweer en Wehe-den Hoorn. ´Dit is voor ons vakantie, hier komen we tot rust. Een paar dagen ontstressen´, zegt Mario op een zaterdagmorgen in juli.
´We vinden dit een geweldig plekje, aan het water en met mooi uitzicht. Geregeld komen mensen langs voor een praatje. Als de koffie klaar is, kunnen ze een bakje meedrinken.´
´We brengen de tijd door met praten, eten, drinken en genieten. Van vissen komt soms helemaal niets terecht. We zijn hier sinds donderdagavond en hebben de hengels nog niet gebruikt. Meestal gaan we rond een uur of zes ´s ochtends slapen en pakken we nog een paar uurtjes.´
Mario (51) heeft een drukke baan als huismeester in een verzorgingshuis, zijn kameraad (58) is arbeidsongeschikt door de ziekte van Lyme. Wat een tekenbeet al niet tot gevolg kan hebben. In mei lag Bernard nog tien dagen in het ziekenhuis in Meppen. Bernhard: ´De tekenbeet heb ik opgelopen bij het Schildmeer waar we eerst vaak naartoe gingen, tot het ons daar te druk werd.´
Een geweldig gezicht, de historische werkkleding van de vrijwilligers steekt donderdag mooi af tegen de goudkleurige rogge. Op landgoed Verhildersum in Leens wordt het graan op ouderwetse wijze gezicht, met de zicht (een soort zeis) en met een zichtmachine (zelfbinder), getrokken door een tractor. Uiteraard een oldtimer.
Zaterdag zijn er vijftig belangstellenden geweest en vanochtend lopen een handvol bezoekers rond bij het clubhonk aan de Heerdweg. Arnold Bijsterveld geeft uitleg bij een van zijn volken.
´Bij Arnold moet je zijn. Hij is onze grote inspirator.´ Imker Lena Hooft-Lebedeva verwelkomt zondagmorgen de bezoekers die een kijkje nemen op de open dag van imkervereniging ´t Hoogeland in Uithuizen.
De 7-jarige Tije Kasteel zit op de eerste rang – op de kast zelfs – maar draagt dan ook net als Arnold een imkerpak. De rest kijkt op gepaste, veilige afstand toe. De 71-jarige imker opent de kast en haalt er een honingkorf uit en vervolgens een broedkorf, ondertussen honderduit vertellend.
Maar waarom bedekt hij zijn gezicht niet? ´Vanmorgen heb ik gezien dat het gedrag van de bijen goed was. Als er slecht weer of onweer op komst is, willen ze weleens minder rustig gedragen. Mijn volken zijn sowieso niet agressief, daar selecteer ik op.´
Een groepje mensen met dezelfde passie: motorrijden. Zo zijn de Free Bikers Garnwerd het beste te omschrijven, zegt Dick Bonsing zaterdag in het Reitdiepdorp.
Dick vormt met Erwin de Groot en Bob de Paauw de Garnwerder inbreng. Alle drie fervente Harley-rijders. ´Daarnaast hebben we liefhebbers van buitenaf. We zijn ons in 2013 Free Bikers gaan noemen, na het overlijden van onze kameraad Klaas Postma. Hij was dé Harley-rijder van het dorp en we reden altijd samen al tochten. Door de trieste gebeurtenis is de band van ons groepje nog hechter geworden.´
Kijk ook eens naar onze hesjes, die staan toch helemaal niet strak?
Wat is melkveehouder Jakob de Vries woensdagmorgen eigenlijk aan het doen op zijn land tussen Winsum en Onderdendam? Een ferme straal water, soms doorzichtig, dan weer donker, komt achter zijn tractor vandaan en komt verspreid neer op het gras.
Mest? ´Nee man´, zegt Jakob lachend. ´Dit is baggerspuiten. Met een baggerpomp haal ik de bagger uit de sloten. Er staat door de grote hoeveelheid slib maar weinig water meer in. Als boer ben je verplicht de sloten te onderhouden. Elk najaar doen we onderhoud met de maaikorf, maar er blijft toch te veel slib achter. Dit werkt goed.´
Wielrenners in het kielzog van de derny´s, zaterdagavond de spectaculaire afsluiting van de jaarlijkse wielerdag in Kloosterburen. De bestuurders van de Franse motorfiets hebben het tempo er flink in.
Marian en Riëtte.De twee vrijwillige gidsen geven bij de start een korte uitleg.
Een fietstocht halverwege onverwacht afbreken voor een wadlooptocht. ´Goa moar mit, fiets ken wel ien schuur´, roepen Riëtte en Marian Danhof, gidsen van Dijkstra Wadlooptochten. En zo geschiedde: samen met zo´n dertig militairen, tien toeristen en de tweeling dinsdagmiddag het wad op voor een zwerftocht van dik 2,5 uur. Spijt? Geen seconde. Wat een ervaring!
Bij de dijk achter Westernieland, in de Linthorst Homanpolder, begint de tocht met een korte uitleg. Marian (Eenrum) en Riëtte (Baflo) stellen zich voor en vertellen dat ze zussen zijn. ´O, zijn jullie zussen!´, grapt een militair. De gidsen zijn het gewend. ´Elke keer worden soortgelijke grapjes gemaakt. Straks ga je ons ook nog vertellen dat jullie een tweeling zijn, wordt er vaak aan toegevoegd.´
Op naar het wad. Marian en Riëtte voeren het gezelschap aan.
We gaan even verderop de dijk over en banjeren al snel door het slik van de kwelder. Makkelijker loopt het verderop over de drooggevallen zeebodem. Bij het doorwaden van de geulen komt het water soms tot de dijen. Een van de militairen roept verschrikt dat hij een NaZa heeft en wijst naar zijn kruis. Afkortingen zijn uitgevonden in het leger.
