Het lijkt een filmscène, maar dat is het niet. André Meinema van bloemisterij De Dageraad in Baflo kijkt met zijn vader Drewes in hun kas waar vier dagen lang de grond gestoomd wordt.
´Dit is iets wat ik nooit gedaan heb´, zegt de gepensioneerd kweker, die in juni zijn 80ste verjaardag vierde. In 1964 bouwde hij op deze plek zijn eerste kas. Die overleefde de sneeuwwinter van 1979 niet, waarna de huidige kas er kwam.
Lees “Geen rook, maar stoom bij Drewes en André in Baflo” verder
De schapen die in de polder boven Uithuizen naar een ander weiland worden gedreven, zijn even té enthousiast. De afslag die ze moeten nemen, rennen ze voorbij. Gelukkig voor de schapendrijfster (´de dieren zijn een hobby van mijn zoon´) wandelt 100 meter verderop Reinder Tel uit Uithuizen de Lauwersdwarsweg op.
Lees “Tot hier en niet verder!” verder
Met zijn drietjes fietsen ze maandagmiddag met een aangelijnde pony van Winsum naar Onderdendam. De 14-jarige Jelin Kamminga heeft het dier zojuist gekocht op Baistemaart. Zijn zus Lisse en haar vriendin Quinty waren er getuige van.
De rit gaat niet snel. Fietsen met een pony heeft Jelin nog nooit gedaan. Vooral in Winsum is het behelpen. In de fietstunnel is het smoordruk doordat twee spoorwegovergangen afgesloten zijn. Buiten het dorp pauzeert de pony enkele malen om gras te eten.
Het was helemaal niet de bedoeling om het dier te kopen. ´Ik was er om te kijken voor kippen´, vertelt Jelin, die al volièrevogels en duiven houdt. ´Ik zag de pony, maakte een foto en appte mijn moeder voor de grap dat ik hem gekocht had. Leuk, reageerde zij.´
Lees “Het begon als een grapje: Jelin (14) koopt een pony op Baistemaart” verder
Dat zie je zelden, een kalfje dat geboren wordt in een weiland. Langs het Walfriduspad, tussen Groningen en Adorp, voltrekt zich vrijdagmiddag even na half vier het wondertje.
De moeder ontfermt zich direct over het kalfje en likt het schoon. Ondertussen probeert de pasgeborene al op haar poten te staan, waar ze na enkele mislukte pogingen in een mum van tijd succesvol in slaagt.
Bernhard Renz bracht de circuswagen vrijdag hoogstpersoonlijk naar Pieterburen, maar niet om er een voorstelling te geven. In de woonwagen komt bakkerij Stoet&Ainvoud, kortweg Stoet.
´Een voorziening waar het hele dorp iets aan heeft´, zegt Daan Voermans (41), een van de initiatiefnemers en de trekker van het project. ´En de opvolger van bakkerij Impuls die hier jaren zat.´
De van Circus Renz Berlin gekochte wagen staat op de grote parkeerplaats. Met inventaris. Onder meer een bankstel, een kast, bedden en een partij kinderspeelgoed kwamen mee uit Beilen.
Lees “Geen circusvoorstelling… in Pieterburen komt bakkerij Stoet” verderWe gaan drie keer in de week open en bakken zestig broden per dag. Op = op
Een dier in nood moet je helpen, of je nu hoogzwanger bent of niet. Vindt Marieke Eling uit Baflo. Dus redt ze vrijdag, een dag voor haar uitgerekende datum, een schaap dat op de rug ligt.
Marieke rijdt even na het middaguur over de provinciale weg als ze bij Ranum de texelaar in nood ziet. Ze stuurt haar auto direct naar het weiland en zegt tegen haar passagier, zoontje Sam van 2, dat mama zo terug is.
´Slootje springen gaat niet meer, dat zou de kortste weg zijn´, zegt de 37-jarige Marieke. Dus gaat ze via het hek en over schrikdraad naar het dier toe. ´Ze beweegt niet, ik hoop niet dat ze dood is.´ Een paar stappen verder: ´Gelukkig, ze beweegt!´
Tijdens het lopen doceert ze: ´Nooit het schaap via de zijkant op de poten zetten, dat is niet goed voor haar maag. Dan kan ze alsnog doodgaan.´
Lees “Hoogzwangere Marieke redt het leven van een hulpeloos schaap” verderGelukkig, ze beweegt!
Zul je net zien, heb je door motorpech je boot moeten achterlaten bij Tinallinge en wordt die weggesleept door het waterschap. Dat wilde ene Chris voorkomen. Gelukkig had hij een stuk karton, een stift en tape bij zich. De boot heeft hij inmiddels verhuisd naar een andere plek.
´Borden aan de muur vind ik gewoon leuk en mensen die hier langskomen zijn meestal dezelfde mening toegedaan´, zegt Jan van Weerden. ´Achter elk bord zit een verhaal.´
De borden zijn geheel legaal verkregen, benadrukt Jan meermaals. ´Het bord met volledige vergunning was een huwelijkscadeau van de carnavalsvereniging in Ter Apel. Daar ben ik geboren en getogen.´
Verder wijzend: ´In Hornhuizen heb ik gewoond, de gemeente verving op een bepaald moment de borden door kleinere exemplaren. En hoogspanning, tja, mijn leven is er een van hoogspanning, met veel ups en downs.´
Lees “Borden vertellen (deels) het levensverhaal van Jan” verder
Een omwonende zag zo vaak fietsers vertwijfeld stoppen bij het verkeersbord dat ze zelf maar een kattenbelletje heeft toegevoegd.
Want de Hoofdstraat in Mensingeweer loopt weliswaar dood voor automobilisten, maar niet voor fietsers. Die kunnen via de Trekweg hun weg vervolgen richting Winsum. Tot het moment dat de gemeente het onderbord uitbreidt, moeten fietsers het met dit fraai staaltje burgerinitiatief doen.
Alsof er een sneeuwbui is geweest, zo ziet de Leensterweg tussen Leens en Ulrum er momenteel uit. De weg krijgt een nieuwe asfaltlaag en is daarom een aantal dagen afgesloten voor het verkeer. Het witte is asfaltwapening.
