Categorie: Opmerkelijk

VéGé hangt niet in de weg, zegt Jantje

Zo´n 40 jaar bestaat Végé niet meer, maar een lichtbak van de inkooporganisatie van zelfstandige kruideniers siert nog altijd de schuur bij een woning aan de Hoofdstraat in Mensingeweer.

´Het stamt uit de tijd dat mijn man Jan en ik een rijdende winkel hadden. Mijn man is helaas in 2016 overleden´, zegt bewoonster Jantje Schut (82).

Begonnen met de bestelwagen

´We zijn in de jaren zeventig begonnen in Eenrum, eerst met een bestelwagen. Die werd al snel ingewisseld voor een rijdende winkel. In 1981 zijn we verhuisd naar Mensingeweer. We kwamen met de wagen in Mensingeweer, Den Andel, Saaxumhuizen en het buitengebied van Warffum. Op 1 september 2000 zijn we met ons bedrijf gestopt.´

De lichtbak van Végé (VErkoop GEmeenschap) hangt er vooral uit praktische overwegingen nog, zegt Jantje. ´Om hem weg te halen, moet er een elektricien bij en de bak hangt mij niet in de weg. Voor mij heeft die geen emotionele waarde.´

Haar zoon Peter overweegt om de lichtbak in zijn studio (Radio Titanic) te plaatsen.

Het busje van Zeno is écht niet van het leger of Ikea

Het Zweedse of Ikea-busje noemen mensen het soms. En hoe vaak krijgt hij niet de vraag of het een legervoertuig is, vanwege het opschrift mayday?

De blauwgele Volkswagen T4 uit 2000 van Zeno Rekko (32) trekt de aandacht. En dat vindt Zeno – geboren in Rottum, opgegroeid in Usquert en in 2015 verhuisd naar Winsum – eigenlijk best wel grappig.

Lees “Het busje van Zeno is écht niet van het leger of Ikea” verder

Taartjes op straat van de jarige Emma

Jarige Emma met haar ouders, Hester en Steffan.

Voor de twee keer jarig zijn in coronatijd. Dat is natuurlijk niet leuk, en al helemaal niet als je jong bent, zoals de 11-jarige Emma Noorman.

Emma staat zaterdag bij een statafel met taartjes voor haar met vlaggetjes en ballonnen versierde huis in de Westerstraat in Winsum.

Lees “Taartjes op straat van de jarige Emma” verder

Rust speelt voor Kerkhoff aan het Reitdiep

Met zijn tweeën zitten ze op het bankje op de Reitdiepdijk bij Garnwerd. Marita Rust speelt gitaar, Jan Kerkhoff luistert.

Kerkhoff en Rust, je verzint het niet!
´Je wilt het niet geloven, maar mijn vorige huis heb ik twee jaar geleden verkocht aan de familie De Dood´, vertelt Jan lachend. ´De koper en ik gaven elkaar een hand. Hij zei: ik ben De Dood. Ik zei: ik ben Kerkhoff.´

Lees “Rust speelt voor Kerkhoff aan het Reitdiep” verder

Sjors heeft na oproep meer tennisballen dan ooit

Zestig tennisballen waren ze al kwijtgeraakt. Reden voor Wouter van der Laan en Miriam de Boer om voor hun huis in Pieterburen een groot bord te plaatsen, uit naam van hun golden retriever Sjors.

Het is een idee van horecaman Wouter. ´Sjors is 1,5 jaar oud en kan bijna apporteren. Hij kan opzoeken, oppakken en – bijna – terugbrengen. Vaak laat hij de tennisbal onderweg slingeren. Dat liep aardig in de papieren. Binnen een paar maanden was hij er al zestig kwijtgeraakt. Dat moet anders, dacht ik, en in december heb ik het bord in de tuin gezet.´

Lees “Sjors heeft na oproep meer tennisballen dan ooit” verder

Het vaste rustpunt van Joop (die dus géén verkeersteller is)

Joop steekt de duim omhoog naar een passerende automobilist.

Nee, hij is geen verkeersteller, hoewel sommige mensen dat wel denken. En dat is niet vreemd, want Joop Bakker (65) zit vrijwel elke middag rond de klok van twee op het bankje op de hoek van de provinciale weg en de Borgweg in Winsum. Even een peukje roken. En zeker geen auto´s tellen.

Fietsers en voetgangers groet hij met moi. De hand of duim gaat omhoog naar automobilisten, bus- en vrachtwagenchauffeurs. In een kwartier tijd klinkt geregeld geclaxonneer. ´De helft van de mensen kent mij omdat ik hier op een vaste tijd zit. Ik zie ze denken achter het stuur: ja hoor, daar zit die vent weer.´

Lees “Het vaste rustpunt van Joop (die dus géén verkeersteller is)” verder

Winter weg, welkom koeien

Lag de temperatuur een week geleden nog dik onder nul en was sprake van massale schaatspret, deze februaridag lijkt het volop lente, met temperaturen van rond de 15 graden en veel zon.

En al helemaal als de koeien buiten lopen te grazen, zoals in buurtschap Abbeweer, bij Tinallinge.

Sjoukje 15, geboren op 18 februari. Foto: Antoinette Alting

Biologisch melkveehouder Arie Poot geeft zijn koeien zo vroeg mogelijk in het seizoen de vrijheid. ´Niks is mooier dan dat de koeien zelf het gras ophalen en alle bewegingsvrijheid hebben´, zegt zijn partner Antoinette Alting.

Afgelopen donderdag verwelkomden Arie en Antoinette het eerste kalf van dit seizoen: Sjoukje 15. ´De overige negentig komen binnen drie maanden.´

Martin loopt ook ´s winters in korte broek rond

Martin met Xavi (links) en Bajo. Beide reuen komen uit Spanje, die Martin via een stichting heeft geadopteerd.

Het vriest deze zaterdag in februari net niet, maar de gevoelstemperatuur is -8. Het maakt Martin Noorda (55) uit Garnwerd niks uit. Hij laat in korte broek zijn honden Xavi en Bajo uit. ´Ik voel wel dat het fris is, maar heb het niet koud.´

´Je went aan warme kleren´, zegt hij op het fietspad langs de Reitdiepdijk. ´De laatste drie jaar draag ik praktisch het hele jaar door een korte broek. Ik fiets normaal gesproken elke werkdag naar Winsum en vind een lange broek veel te warm, ook in de winter.´

Thermostaat in mijn lichaam blijft actief

Lees “Martin loopt ook ´s winters in korte broek rond” verder