Hannie Smelt, Joop Sijbolts en Catrienus Rouwé speuren op een dinsdagmorgen in mei grasland af bij Onderdendam.
In hun handen hebben ze stokken, maar die hoeven de grond niet in om een nest te markeren. ´We hebben op dit perceel geen nesten van weidevogels gevonden´, zegt Hannie, die samen met haar man een melkveehouderij heeft.
Lees verder “Hannie, Joop en Catrienus speuren naar nesten van weidevogels”Het gras moet er vandaag af
Twee behoorlijke rijen met auto´s, motoren en zelfs fietsen zaterdagmiddag op de Trekweg naar Onderdendam, de normaal rustige, smalle weg tussen Winsum en Onderdendam.
Poppenspeelster Freya Noest zit 50 jaar in het vak. ´Geen moment meer aan gedacht´, zegt ze. Optreden is – hoewel gepensioneerd – haar lust en haar leven. ´Officieel bestaat mijn bedrijf niet meer. Alleen op verzoek treed ik nog op, reclame maak ik er niet meer voor. Als mensen mij vragen, dan doe ik het. Met alle liefde.´
Freya (69) bewoont sinds 1985 haar knusse, honderd jaar oude huis aan de Havenstraat in Zoutkamp. ´Vijftig jaar geleden ben ik begonnen bij een poppentheater in Brabant. Daar kon ik mijn creatieve ei niet kwijt. In 1973 verhuisde ik naar Westeremden om een eigen poppentheater te beginnen. Die theatervorm was hier nauwelijks, in tegenstelling tot het Westen en Zuiden. Uiteindelijk heb ik voor Zoutkamp gekozen vanwege het opkomend toerisme.´
Eya Popeya heet(te) haar poppentheaterschool. ´Freya van Eya Popeya, dat klinkt zo mooi. Ik heb de naam zelf bedacht, maar toen mijn moeder kwam te overlijden, kreeg ik de kinderboeken. Daartussen zat het boek Eya Popeya, het land der wijze dieren. Een prachtig kinderboek. Blijkbaar zit die klank diep in mijn hoofd.´
Ja, zo werk ik niet… met opdreunen
Duizenden optredens heeft ze gedaan, in haar theater aan huis en op locatie. ´Ik vind het mooi hoe de ontwikkeling is gegaan. In regels heb ik me nooit laten vastleggen. Poppentheater is voor mij lifestyle. Ja, ook nu nog. Het ís mijn leven.´
´Natuureducatie is steeds belangrijker gaan worden in mijn voorstellingen. Kinderen maar ook ouderen tijdens een wandeling op speelse wijze onderrichten over de natuur. Met poppen, maar bijvoorbeeld ook uitgedost als kruiden- of insectenvrouwtje. Op verzoek doe ik dat nu nog. Op elke natuureducatieve plek is dat mogelijk, in een bos, park of gewoon bij iemand in de tuin.´
´De belangstelling voor de natuur heb ik niet van een vreemde. Mijn vader was rentmeester van Brabants Landschap en mijn moeder kinderzuster en akela.´
´In het begin deed ik braaf een sprookje. Maar daar werd ik gek van. Teksten uit mijn hoofd leren kan ik niet, mijn sterke kant is improvisatie. De lijn van de voorstelling zit in mijn hoofd, verder niet. Zoals bij Jan Klaassen en Katrijn. Lastig is dat scholen tegenwoordig exact willen weten wat je speelt. Ja, zo werk ik niet… met opdreunen.´
´Er is zoveel rompslomp tegenwoordig. Vroeger was het makkelijk. Dan belden ze je op of je ergens een paar dagen later wilde optreden. En dan gebeurde dat, zo werd het gewoon geregeld. Je vertrouwde elkaar en het kwam goed.´
Op zijn Zoutkamps vis bakken en garnalen pellen
Voor haar voorstellingen gebruikt ze vaak fraaie, zelfgemaakte kostuums. Zo ook bij de rondleidingen die ze op verzoek door Zoutkamp geeft. ´Dan ben ik volledig in het zwart gekleed als Meldine, zij was in de 19de eeuw de waarzegster van het dorp. Bij het historisch festival Slag om Zoutkamp heb ik haar ook vertolkt.´
Trots is ze ook op haar musical ´t Stinkt op Soltcamp, die ze negen keer met de plaatselijke toneelvereniging Dukdalf speelde voor een uitverkocht Visserijmuseum. ´Negenhonderd bezoekers zijn er in totaal geweest.´
Volgende maand, op 13 juni, viert Freya haar 70ste verjaardag. ´Dat moet een mooi feest worden. We gaan op zijn Zoutkamps vis bakken en garnalen pellen. Uiteraard op 1,5 meter afstand van elkaar.´
Een droogmolen en een paar meter verderop een waslijn vol oranje tasjes. Irene Visser, vrijwilliger bij Voedselbank Het Hogeland, heeft zich wel wat op de hals gehaald.
´Hoeveel tasjes het precies zijn weet ik niet, maar mijn wasmachine met een capaciteit van 9 kilo heeft vannacht twee keer gedraaid. Wat je nu ziet, is de helft. Het eerste deel heb ik gistermorgen al gedaan.´
Lees verder “Vier volle machines met oranje tasjes van de voedselbank”Geregeld staan voorbijgangers even stil
Cees Sikkenga rijdt met zijn dochters Lieneke en Germa (rechts) over de Wolddijk bij Bedum. Ze zijn met de trekker op weg naar hun melkveebedrijf in Westerdijkshorn.
Lees verder “Cees kijkt met zijn dochters ´de gewassen de grond uit´”
Cor-Peter Feitsma (27) is op een meimiddag druk in de weer op zijn land ten westen van Houwerzijl. ´Ben aardappelruggen aan het opfrezen. Door er extra grond op te gooien, krijgen de aardappelen meer ruimte om te groeien. Twee weken geleden hebben we ze gepoot.´
Hij pakt zijn smartphone erbij en zoekt een foto op. ´Kijk, zonet heb ik tussen de ruggen nog een scholeksternest met twee eieren kunnen redden. Ik zag het net op tijd. Mooi hè?´
Lees verder “Cor-Peter teelt (naar ze zeggen) caloriearme aardappelen”
Het oogt misschien een beetje gek, de 28 akkertjes op een perceel weidegrond aan de Lageweg in Bedum. Waar in een ver verleden een galgenveld geweest zou zijn. Maar dat is puur toeval. Hier komt biopluktuin Lageweg.
Het is een project – ´een uit de hand gelopen hobby´ – van Hero en Joke Beukema en hun zoon Guillaume. ´We wonen 25 jaar in Noordwolde en de grond is al veertig jaar in bezit van Hero, hij heeft vroeger even verderop aan de Wroetende Mol gewoond. Er hebben hier altijd schapen en paarden gelopen´, vertelt Joke, die de opkomende plantjes water geeft.
Lees verder “Hero en Joke kijken uit naar hun bloemenpluktuin”Op het woord keet sloeg Hero direct aan
Normaal zijn ze ieder met een (rode) bestelbus op pad, om rioolproblemen op te lossen. Deze ochtend helpt Peter de Vries (63) zijn zoon Wesley (37) met een klus bij diens huis in Baflo. ´We hebben het relatief rustig deze week. Vanmiddag moeten we weer aan de bak.´
´We zijn met de afwatering bezig. Overmorgen gaan de stratenmakers bezig met mijn oprit, dus er staat wel een beetje druk op´, zegt Wesley.
Een jaar of vijf geleden vroeg zijn vader hem bij diens bedrijf te komen, Rioolservice Groningen. ´Daarvoor werkte ik in de bouw als timmerman. Ik heb geen moment spijt gehad van mijn besluit. Mijn vader ben ik dankbaar dat hij dit mogelijk heeft gemaakt. Ook financieel, zo´n bus alleen al kost tienduizenden euro´s.´
Peter was eerst conciërge op Het Hogeland College in Warffum en daarna sporthalbeheerder in Winsum. ´Na 15 jaar had ik het in de sporthal wel gezien. Het werk gaf me geen voldoening meer.´
Lees verder “Peter en Wesley, altijd in de weer met ontstoppen”
Kranen verstoren de stilte in Breede. Tennisclub Warffum krijgt nieuwe banen. Bestuurslid en gepensioneerd gemeenteambtenaar Betto Meijer kijkt toe. ´Ik fiets hier elke dag even naartoe om te zien hoe de werkzaamheden vorderen.´
Veertien dagen geleden is Antea Group begonnen in Breede. De oplevering is voor 1 juni.
´Onze gravelty-banen waren dringend aan vervanging toe. De bovenlaag liet op diverse plaatsen los. De toplaag van rubbergranulaat is verwijderd. De ondergrond van beton met zoab blijft, dat weghalen zou ons gigantisch veel geld kosten.´
Lees verder “Eind mei zijn de banen pico bello, zegt Betto”Zelfs bij windkracht 7 kun je hier nog tennissen
Westerdijkshorn, 4 mei 2020. Vanwege de coracrisis mag de vlag vandaag van zonsopgang tot zonsondergang halfstok gehangen worden. Normaal is dat van 18.00 uur tot zonsondergang.
